Hatire Vaqif Şiirleri - Şair Hatire Vaqif

Nurani bir dedenin vardı küçük ailesi bir oğlu bir gelini bir de körpe nevesi.
Sönmüştü gözlerinin tamam nuru işığı
Elinde hiç tuta da bilmiyordu kaşığı.
Yaşıyordu ömrünün az kalan hissesini
Yaşlılık bir bak nice sıkmıştı cüssesini
Bir zamanlar feleye baç vermeyen bu insan

Tebrik edirem seni...
Tebrik edirem, ezizim..
Mene de daş olmağı öyrettin..
Daşlara yoldaş olmağı öyrettin...
Seni tebrik edirem.
Amma gedirem.

Men ele bilirdim dözerem sensiz,
Yox, döze bilmirem, meni bağışla.
Günlerimi sapa düzerem sensiz,
Yox, düze bilmirem, meni bağışla...

Her gece yuxumla çarpışıram men,

Kesilmek üzredir kökü, qoymayın,
Sevgini 'Qırmızı kitab'a salın.
Harda gözüyaşlı sevgi görseniz,
Ölmeye qoymayın,könlünü alın.

Yayılsa dünyaya axı ne olar,

Yayaraq dörd terefe etrini her taze çiçek
Çıxacaqdır baharı şövq ile pişvaze çiçek.

Görerek bülbüli şeydanı çemenzar içre
Qoyacaqdır özünü işveye min naze çiçek.

Meni bir laleyanaqlı eleyib zar ay adamlar
Bu qerib eşqin üzünden oluram xar ay adamlar.

Söz eşitdim söze baxdım uzaq olduqca darıxdım
Eşidin yollara çıxdı teze zevvar ay adamlar.

Ellerimi tez-tez sene sarı uzadıram....
İsteyirem ki göresen ellerimin hesretini...
Amma çatmır..
Ellerim sene çatmır ki, çatmır...
Ellerimin hesreti,
Gözlerimin hesreti

Bu gece özümde yox idim.Yuxuya qonaq getmişdim.Yuxu meni sehirli nağıla qonaq elemişdi.Ele şirin ele dadlı idi ki heç doymaq istemirdim.Birden hiss eledim ki kimse ağlayır.Ele hezin ele yanıqlı -yanıqlı ağlayırdı ki lap yazığım geldi.Hiss olunurdu ki ağladığını heç kime bildirmek istemir.Amma üzüme daman göz yaşları ele odlu, ele isti idi ki, meni içimecen yandırırdı. Göresen kim idi gece vaxtı başımın üstünde dayanıb meni göz yaşına qonaq eden,....İstedim oyanıb ovudam onu,gözünün yaşını qurudam.deyem ki belke sene şeir deyim, belke neğme isteyirsen.Belke bir ovuc sevgi verim sene. Üreyin doludursa sene teselli olarsa men de ağlayım seninle. Axı neyleyim ki ovunasan. Nedir axı seni gecenin bu vaxtında gözünden süzülen kedere qerq eden...Ha soruşdum ha çağırdım cavab veren olmadı..Sonra alnımda soyuq ter damlaları hiss etdim. Barmaqlarımın buza döndüyünü duydum. İçimden bir ses eşitdim. Kiminse adını çağırırdı. Qefil oyandım. Yastığımın islaq olduğunu gördüm. Sen deme, ağlayan ÜREYİM imiş...................................

Men gel demedim, ömrüme hicran özü geldi,
Göylerden enib hesrete ferman özü geldi.

Çox göz yaşı tökdüm, qurudu gözde yaşım da,
Verdi gözünün yaşını ümman özü geldi.

Bilmezdim ki sevgi derde dönermiş
Döndü üreyimde qubar bağladı.
Gözlerim bu derdi yumaq istedi
Onun evezine ürek ağladı.

Bir zaman sevginle qelbime girdin