Hatire Vaqif Şiirleri - Şair Hatire Vaqif

Ol gün kü Veten bağrı olub qan, eloğlu
Yurd hesreti ile verirem can, eloğlu.

Yığsan neçe loğman bele etmez mene çare
Azad Vetenimdi mene derman,eloğlu.

Yaman pazarlık seviyorum
Her gün her saat pazarlığa gediyorum...
Yaman işgüzar adamam
Annem de sanıyor avamam
Mesala vakit verib seher alıyorum
Ele bile seher yok haa

Her lehze kederden çeken ah zar özüm oldum
Hüsnüm güle bilmirse günahkar özüm oldum.

Her gün çalışıb çöhreme iz saldı bu hesret,
Çünki gelişin eyleyen inkar özüm oldum.

Ümid körpüsünden keçirem her gün,
Sevgimiz yaşasın ölmesin diye.
Hesreti eridib içirem her gün,
Ayrılıq üzüme gülmesin diye.

Gözlerim duymasın men ağlayıram,

Yurdumuza geldi feqet,yaz da meni şad elemez,
Neynirem ol yazı ki men,yar meni yad elemez.

Göz seviner, ruh şad olar görse eger güllü yazı,
Qelblere loğman deyilen yaz mene imdad elemez.

Üreyi kövrekdir baxışları saf
Sarı sime benzer könlü şairin.
Torpağı yaşadan yağışlardısa
Sözlere can verer qelbi şairin.

Ağlayanla ağlar gülenle güler

İstemirem görem göyleri qemli,
Sanıram ki dünya yıxılır onda.
Könlüme yol tapan arzum dileyim,
Dünya ile birge sıxılır onda.

İstemirem,amma bilmirem neden,

Mezarlığın taş sinesi sökülür
Yüreyine yiniden dağ çekilir
Yanağından göz yaşları dökülür
Ölüleri öldürürler ay Allah.

Aman kardeş aman sakla elini

Göz yaşını gizlemeye çalışma,
Çekdiyin ah gözlerinin yaşıdır.
Üreyine döz demeye çalışma,
Üreyin ki gözlemeye naşıdır.

Könlün haray çekse eger,gizleme,

Yaman tez açmışdım qelbimi sene
Üreksiz ne bilir ürek qedrini
Sevgimi öldürüb gönderdin mene
Men ondan alırdım senin etrini

Axı ne umum ki ölü sevgiden