Hatire Vaqif Şiirleri - Şair Hatire Vaqif

Gözlerimden boylanan hesreti ram etmeyi
Üreyimi eridib yolunda şam etmeyi
Eşqi üçün canını yara qurban etmeyi
Mene sen öyretdin sen öyretmisen.

Ümidlerle yaşayıb arzuya yar olmağı

Heyatım doludur reqemlerle
Yaşayıram reqemlerin içinde....
Yaşayıram..
Azalıb çoxala -çoxala.
Bir başım var, min fikrim.
Amma ne başım çoxalır ne fikrim azalır.

Ula Boz Kurtum ula

Asırlardır bu toprak su bedeli kan yudup,
Unutkanlar soyunu,Şehitini unutup,
Kansızların gözünü deryalarla kan tutup,
Tavşanlar başlarını yeter saldılar kola,

Gel, bela mülkündeyem, yarım, şefa göster mene,
Dermanım varsa eger senden seva,göster mene.

Bivefalıq eyleyib getme,vefasızsam eger,
Ey vefadan dem vuran aşiq, vefa göster mene.

Heç öz yarı üçün bele getmeyib,
Yolllarda düzlerde azıb itmeyib,
Heç görüş yerini teyin etmeyib,
Şeirle görüşe telesir şair.

Qaçır, arxasınca iz aparır o,

Qürbetde yazan azeri Dervişdir ilahi
Qanunmu bu ya serseri gerdişdir ilahi.

Bir ehli qelem ki qala yad elde qefesde
Susmaz üreyi çünki bu verdişdi ilahi.

Bu yerler,bu göyler,bu torpaq,bu su,
Ulu tebietin ulu ordusu,
Elim,memleketim,obam,ulusum.
Qalxın,azad edek ana torpağı,
Qaldıraq göylere ulu bayrağı.

Harda qaldın bir xeber ver,ey ezizim,tende canım,
Yandı bağrım,söndü,ey şux,daği-şem”m,dondu qanım.

Çox çalışdım can evinde mehman olsun tek xə yalım,
Yıxdı hicrin, doldu çeşmim, oldu viran xanimanım.

Men senden sevmeye ürek istedim,
Sen mene çekmeye derd bağışladın.
Sevgini özüme gerek istedim,
Sense ayrılıqdan sedd bağışladın..

Seni üreyime möhür burmuşam,

Şeir olmaq isteyirem…
Setir –setir,
Misra –misra oxunmaqçün.
Şeir olmaq isteyirə m,
Qar kimi ağ vereqlere gelib qonaq,
Tekce senin ellerinə toxunmaqçün.