Hatice Hantal Şiirleri - Şair Hatice Hantal

Sancılı olur tenden
Ruh çıkarken bedenden
Rabbim razıyım senden
Sende razı ol benden...Hatice Hantal

Dost kalemlerden

Aşıkların gözü yaşlı, bağrı yanık piş olur!
Kim sever de sevilmezse, her mevsimi kış olur!
Kurduğu bütün hayâller yıkılır da düş olur
Aşığa maşuk gerektir, eylemez teselli kâr
Gözden akan yaşlar bile, düşerken diyor ki, Yâr!

Çıkmaz sokaktı yollar, bir çıkar yol arandı
Umut ışığı sönen gözler ağlar, yas tutar
'Her engeli aşarım' diye, hayal kurandı
Boş hayale yürüyen dizler ağlar, yas tutar.

Bu ne matem havası, ötmez oldu bülbüller

Biyol beri bak!
Nefsim avanak!
İhtiyar bunak!
Akılsız, deli.

Şükürsüz yaşar

Ürüzgâr gimi yel essem
Goparak bi yolun kessem
O dağâlden kişiflesem
Dışlığın geldi mi, bissem?

Şo garayağız, sünepe

Aşk ile toplanıp düşen kim yola?
Durup masum bakan, işte ben idim
Ümit, özlem yüklü, yüreğim ile
Durup masum bakan, işte ben idim.

Koşup sana geldim, yoluna akıp

Nasıl ki çicekler suya muhtaçsa
Kalpler de öyle muhtaçtır zikre
Sulanan çiçekler katmer, katmer açarsa
Zikir çeken kalpler de, coşar tefekkürle.

Asla düşürmeyim Mevla´m dilimden
Andır bana ismin, eyleyim zikir
Ayırma, sabit kıl, doğru yolundan
Rızanı kazanmak olsun tek fikir.

Affedip günahım Gaffar isminle

Bilmem nasıl sığar mezara yürek?
Nasıl toprak olur,ne vakit çürür?
De ki; kutsal,kutsal olması gerek!
O yürekle insan, Rahman`a yürür.

Bilmem nasıl sığar mezara yürek?

Er geç doğar imiş, bahtın yıldızı
Galen inanmıyom, ben buna heri
Burç yorumu kalsın, yürekte sızı
Fallara ganmıyom, get yandan keri.

Ha geldü, gelecek, umut sahla dur