Hatice Hantal Şiirleri - Şair Hatice Hantal

Toprak!
Alma anaların yavrularını
Bırak!
Analar bağırlarına bassın.
Onların bağrı sıcak, sevgi,şefkat
Sen ise adı üstünde 'Kara Toprak" sın!

Bir rüzgâr savurdu gurbet yurduna
Kimler feryadımı duyar memleket
Aç, açıkta mıydık düştük ardına
Ayrılık çok acı koyar memleket.

Temiz hava, güneş, billûr akan su

Durudur saftır beyaz, rengin almış ak nur´dan,
Amel defteri beyaz, olan korunur nar´dan.

En hakim renktir siyah, ona kara da derler,
Ahiret aleminde siyah zakkum da yerler.

Ömrümün varı
Gönlümün yâri
Hardayım gayri
Bir selâm gönder*****Hatice Hantal

Şiir söylerim

Sancılı olur tenden
Ruh çıkarken bedenden
Rabbim razıyım senden
Sende razı ol benden...Hatice Hantal

Dost kalemlerden

Yarenler toplanın sohbet edelim
Bizler ne acayip yıllara kaldık?
Her canlıya kalpte sevgi güdelim
Kadir kıymet bilmez ellere kaldık.

Nasihat kâr etmez neden bu nas´a?

Aşıkların gözü yaşlı, bağrı yanık piş olur!
Kim sever de sevilmezse, her mevsimi kış olur!
Kurduğu bütün hayâller yıkılır da düş olur
Aşığa maşuk gerektir, eylemez teselli kâr
Gözden akan yaşlar bile, düşerken diyor ki, Yâr!

Çıkmaz sokaktı yollar, bir çıkar yol arandı
Umut ışığı sönen gözler ağlar, yas tutar
'Her engeli aşarım' diye, hayal kurandı
Boş hayale yürüyen dizler ağlar, yas tutar.

Bu ne matem havası, ötmez oldu bülbüller

Tökezledi bir an düşündü durdu
Sana giden yola kim koydu taşı?
Naçar kaldım diye kafayı vurdu
Sana giden yola kim koydu taşı?

Azar azar çeker zakir zikrini

Biyol beri bak!
Nefsim avanak!
İhtiyar bunak!
Akılsız, deli.

Şükürsüz yaşar