Hatice Hantal Şiirleri - Şair Hatice Hantal

Demiştin ki; ' Kız Hatçe! Ne işin var burada?
Burada racon ağır, bak kalırsın arada!
Gönlüne kota koyma,bırak ersin murada
Yada evde örgü ör, hamur aç, şair olma!

-Ben bu işin raconun, böyle ağır bilmedim

Bir sağa koştu
Bir sola koştu
Ümidi boştu
Yoklar içinde.

Yokluğu aldı

Kendine zulüm edip dünya´yı eyleyen dar
Huzur, afiyet değil, masiva isteyen var!

Kul kula köle olur, diler durur el aman!
Hep yalvarır " sev beni, sakın bırakma aman! "

Bugün tüm dünyaya küstüm dargınım
Ruhen çöktüm, beden hasta, yorgunum
Paramparça kalbim, gönlü kırgınım
Laleye, sümbüle, güle darıldım.

Sormayın dostlarım, depreşti derdim

Şubat yine ondört oldu
Hani ya, nerde sefgülüm?
Saç ağardı, beniz soldu
Hani ya, nerde sefgülüm?

Hep beklerim o bilmez mi

Efkâr bastı yine, çöküyor gece
Şimdi senle olmak... Bir hayâl işte...
Kahırlardayım bil! Heran her gece
Şimdi senle olmak... Bir hayâl işte...

Acep ayan mıdır sana hallerim?

Sanmayasın alnına kara yazı yazıldı
Konuşma, gelinim sus! Sus ki sorun çözüle
Dile gelmesin sakın, ıstırabın söz ile
....Dertlerin tabur tabur asker gibi dizildi
....Konuşma gelinim sus! Gelinliğin bozuldu.

Ey mübarek, kutsal hüzün sineme
Ne çabuk süzülüp, doldunuz bugün
Bay-kuş viran sanıp, kondu haneme
Güneş hanım, erken soldunuz bugün.

Derken akşam oldu başladı sızım

Çağırın tellal gelsin,dört yana haber salsın
Ferman çıktı duyulsun,herkes sevdiğin alsın
Sevenler kavuşsunlar, firak ebed son bulsun
Bedel gerkiyorsa, bu canım feda olsun......Hatice Hantal

Zurnada peşrev olmaz, ne çıkarsa bahtına

Kesildi hayatla bağım, ne cenaze ne de sağım
Almaz ecel gelip ten´de, inleyen garip cânımı
Damla damla eriyorken, aciz bedenimde yağım
Kapanıyor berduş çağım, toprağa gömün anı´mı.

Hüsrana uğradı ya Rab, ziyanda şimdi sabahım