Hatice Hantal Şiirleri - Şair Hatice Hantal

İngiliz´ler, esir aldı bizleri
Bir meçhûle sürdü, sildi izleri
Ailemin yolda kaldı gözleri
.....Savaş esiriyiz, Myanmar´dayız
.....İşkence içinde kaldık, dardayız!
Mustafa Suphi Bey, Kumandanımız

Acı gün geldi beklerken
Beyim, bilki çok ağladım
Deyip bu ayrılık erken
Beyim, bilki çok ağladım.

Geceyi güne ekledim

Resmine dalıp da baktığım zaman
Gözlerim canana yol bulup gider
Hasretle ağıtlar yaktığım zaman
Gözlerimden yaşlar sel olup gider*****Hantal

Çaresizlik bağlar bu kollarımı

Kim biliyor söyleyin, acılar kaç çeşittir ?
Var mıdır büyük acı, ayrılıktan da öte
Büyükler demişler ki, 'Ölüm ile eşittir'
Var mıdır büyük acı, ayrılıktan da öte.

Giden ağlar geriye, bakar boynu bükülür

Hayat bu doyulmaz, çok çabuk geçer
Öyle der büyükler, sorduğun vakit
Aklın durur, şaşar, kalırsın naçar
Aniden bohçanı, dürdüğün vakit.

"Ben hiç ölmem" derdin, sıra gelmezdi?

Dolgun başaklar gibi, eğilip, bükülerek
Mukaddes nimet olsan, evrilip bana gelsen
Ya da berduş misali, sallanıp, dökülerek
Sarhoş, birhoş yürürken, devrilip bana gelsen.

Yaz günü hava sıcak, güneş yakar insanı

Hayat yaşamaya değer
Cefa olsa, çekilir mi?
Huzur sağlık varsa eğer
....Kalbe keder dikilir mi?
....Gönle hüzün ekilir mi?

Senden varlık istemem,yokluğa gelmişim ben
Bir selâm, bir tatlı söz, yeter bana sevgili
Muratsızlık içinde, muradı bilmişım ben
Hayâle daldığım göz,yeter bana sevgili.

Varsın görmesin gözüm,elim değmesin varsın

Yürek bağım sızılar
Ağlayım ko´ver beni.
Gözüm nuru kuzular
Büyüdü döver beni.

Türlü belâ savdığım

Bahara ne kaldı az bekle dedim
Ne tez çekip gittin ayamadım ben
Gelip hep yanında kalırım dedim
Arkadaşım sana doyamadım ben.

Sabah akşam bilki senin ardından