Hatice Hantal Şiirleri - Şair Hatice Hantal

Yürek bağım sızılar
Ağlayım ko´ver beni.
Gözüm nuru kuzular
Büyüdü döver beni.

Türlü belâ savdığım

'Durgun su ol' dedim, yine çağlarsın
Avutmuştum hani gönlüm ben seni!
Bendin yıkıp zarı zarı ağlarsın
Avutmuştum hani gönlüm ben seni!

Derdini anlatıp, dökmüştün suya

Bahara ne kaldı az bekle dedim
Ne tez çekip gittin ayamadım ben
Gelip hep yanında kalırım dedim
Arkadaşım sana doyamadım ben.

Sabah akşam bilki senin ardından

Dünya, senden ne istedim, bir yudum sevgiden başka?
Hasret koydun dost yüzüne hasret, muhabbete meşke
Varlığım feda eylerdim,günyüzü göreydim keşke
...Var git, sevindir elleri, soldu baharın gülleri...

Çok gördün, sevindirmedin, eylemedin bir gün mutlu

"Kocası´nın Nazlısı" olmayı her kadın beceremez...
Her kadın bu rolün hakkını veremez.
Çünki, bu iş öyle basit ve kolay değildir.Özel bir yetenek ister.
Nazlı kadın olmak sonradan öğrenilen bir şey değildir.Doğuştan itibaren nazlandırılıp şımartılmış olmak gerekir.
Bu kadınlar doğadaki en şanslı varlıklardır...Kocaları da halim -selim,uysal olur.

Sanki kurak çöllerde, muhtaç olmuşum suya
Elbet ben de kanarım, yüreğe buz değince
Güzel yüze doyulur, doyulmaz güzel huya
Ebed sizde yanarım, ocağa köz değince.

Şakısa börtü böcek, hep gülseler bebekler

Kaderde mi vardın, yarsızlıktan mı
Neydi bilmem beni size bağlayan?
Sevgiye mi muhtaç, arsızlıktan mı
Neydi bilmem beni, size bağlayan?

Belki de istedim sizle avunmak,

Yamacımdan geçdi, getdi bayahdan
Seyirderek deli gobel yörüdü
Gısgan gadar adam oldun ayahdan
Pahlanı da, tükel böcük bürüdü.

Yaarnime yeller girdi ağrım var

El´im şaha kaldırdım
Halim dosta bildirdim
Gül yüzümü soldurdum
Kana kana ağladım*****Hatice Hantal

Ne hal geldi başıma

Türk ismin duyunca titrermiş alem
Dedemden duymuştum aklıma geldi
Cihana türk yaymış vermeyi selam
Dedemden duymuştum aklıma geldi*Hatice Hantal

Bir hayvana bile bin hürmet vardı