Hasibe Gezgin Şiirleri - Şair Hasibe Gezgin

Sen hep gülmeyi severdin.
Aydınlığı doğururdu her kahkahan.
Kovardı karanlıkları başucumuzdan.
Her soruya öyle yanıt düşünmezdin saatlerce,
Harikalar yaratmaya çabalamazdın.

Ben öğretmenim,
Çehrem, aydınlık yarınların muştusuyla parıldar.
Eşitliğin, adaletin temel direğiyim,
Demokrasi yolunda emin adımlarım var,
Çağdaşlığın kalbinden beslenir fikirlerim.

Bakma bana öyle,
Verdiğin mutlulukları geri alıyorsun.
Kurşuna diziyorsun güzel günleri,
Ellerinle beni karanlığa gömüyorsun.
Bakma bana öyle,
Kalbimi delip, parçalıyorsun.

Bir topak kan duruyor kirpiklerimde,
Neye dokunsam ayaza kesiyor gece.
Neyi koysam gözlerime,
Gözlerim üşüyor eylül sancısı gibi.
Yüreğim sızlıyor unutulmuş zamanlar gibi.

Parmak uçlarımda şimal rüzgârı,
Mavi köpükler, yeşil köpükler…
Bir kibrit yakıp, tutuştursam bakışlarını,
Gözlerin bir izmarit ateş rengi ellerimde.
Koy beni ellerinin beyaz kaderine,

Uzatıyorum ellerimi, yoksun.
Yüreğimde yumruk gibi bir sızı…
Ne yana baksam, uçurum…
Neye dokunsam, buz dağı…
Üşüyorum.
Ardında bir bozgun bırakıp nereye gittin kim bilir?

Gözlerim kaldırımların aynası,
Ellerim kızıl bir gecenin koynunda esir.
Hangi şarkıyı sürsem kanayan yarama?
Ve nereye koysam bu iflah olmaz sevgimi?
Halden anlamıyor ki namussuz kapılar.
Sırtını döndü bana yıldızlar

Rüzgârına değdi saçlarım,
Ellerin sıcacıktı, beyazdı, bembeyaz…
Sen bir şarkının hür ve mağrurduruşuydun;
Bense, senin göğünde asılı kalmaya hevesli bir yıldız…
Gözlerimde Atilla İlhan’ın mısralarını taşıyordum,
Kalbimde baharın ayak izleri…

Yıldızlar kanıyor gökte
Şehir uyuyor kaldırımların dizinde.
Bulutlar parçalanıyor gecenin esmer teninde.
Yürek yara bere içinde.
Saçlarıma kederli bir eylül dokundu,
Gözlerimde meleklerin ruhu.

Ellerin mavi miydi
Mavi mi ellerinin söylencesiydi?
Gözlerin, bir çift siyah inci tanesi…
İçimde yuvalanan sanal gökdelenlere inat,
Yüzünde, vakûr bir çocuk gülümserdi.