Ey aşk esirinim!
Yine sana bulaştı ellerim.
Gözbebeklerimde dikenin…
Acıyor yüreciğim.
Ey aşk yine mi sen?
Yoruldum senin gelgitlerinden.
Ey sevgilim!
Kumral yüreğim benim,
Yıllar var yaranı taşıyorum yüreciğimde.
Ellerin halâ esmer gecelerimde.
Sanma ki gözlerini rafa kaldırdım,
Onlar ki benim en mahremimde.
Kaldırımların kalbi ağrıyor,
Sokak lambalarının gözleri kanlı.
Saçları sis kokuyor köprü altlarının,
Ve sonra…
Bir alev topu geçiyor şarkılarımın içinden.
Kekeme tren düdükleri sızıyor geceme.
Maviyi çok seviyorum, seni de...
Kapkara utanç veren dünlerden sonra, yepyeni bir ben yarattın bende.
Eskiden arta kalan ne varsa içime sindirdiğim, bir çırpıda siliverdin yüreğimden.
Ben en çok seni sevmiştim, tabii maviyi de...
Başucumda duran korkularımı sıradanlaştıran ellerini,
Gözlerini…
Ayazın tam ortasına düştü kalbim,
Gözlerim âsi ve hırçın denizin gözlerinde eridi.
Saçlarımdda yağmurun elleri gezindi,
Sonra, aylak bir mısranın dizlerine düştü başım,
Başımda kavak yelleri esti.
İçimde en ücra köşelerin yalnızlığı,
Susuyorum.
Gözlerimde yılların birikmiş hıncı,
Ağlıyorum.
Ellerimde paslı bir çivi,
Hey saçları deniz kokan türküm hey!
Işıktan ellerim olsaydı şâyet,
Gözlerini çizerdim bulutların kalbine.
Gözlerin ki benzer hilâle.
Gözlerin ki sudan daha berrak,
Güneşten daha taze.
Şakaklarımda krağı…
Birikti rüzgârın içimde, üşüyorum.
Seni anımsatan şu koku…
Alışmak mı?
Sensiz ellerimi nereye koysam?
Gecelerden hayır yok.
Bu tümceyi ilk kez söylemiyorum, biliyorum
Senden önce de söyledim, senden sonra da söyleceğim.
Ve artık tılsımını yitirdi dudaklarımda.
Ben her gece şarkılar söyleyeceğim seni düşleyerek,
“Seni seviyorum.” Diyeceğim sen duyana dek.
Kararlıyım kalbin bir gün bu feryat dolu haykırışımı işitecek,
Gül be çocuk!
Neden süzülüyor gözünden yaşlar?
Boş ver tedirginliğine insanların.
Bırak herkes kendi dünyasında yaşasın.
Bükme dudağını be çocuk!
Hemen küsüp, darılma öyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!