Közünde yandı akşam
neyin kaldı?
içinde kor gibi sızıdan
savruldu külün avuçlarından
şimdi beni anlat diyorsun
Bir korkunun kıyısında
Dalgalanırdı deniz
Neler düşünürdünüz?
Sürtünen çakıl taşlarında siz
Öfkenin ucunda sararırdı yüzünüz
Uzakları özledikçe insan
Neler geçer aklından
O gençliğin
Dün gibidir
Solmayan bir kumaş sansan da
Şimdi eskimiştir
Sen gittiğin akşam
çok yağarsa yağmur
ıslanır meşeler
bir de boşluğunda yollar
bilmem neden
Uzanamadım bahar dalıma
haber etmeden geçti mevsimler
bitmez bir sancı gözümde demler
tülbent elinde terimi siler
beni oyalayıp durmasın gece
Üzgünüm
ellerinde bir vişne
gömleğinde bir lekeyim
nedir senin bu çektiğin?
böğürtlende bir dikenim
Tek kavak girdabında
biraderin bir dalıp kayboluşu vardı
eyüp diye bağıran babam
arkasından suya atladı
geçen gün köyde
karpuz hakkı o günü anlattı
Ne çabuk eskidim
kimse sormadı
nerde ellerim ayaklarım?
sokakta çocuklar
yarım kalmış
ağlar kitaplar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!