Hasan Okursoy Şiirleri - Şair Hasan Okursoy

Gidince gün
akşamı sarar soluğu
gece saklar karanlığı
doğar güneş
konuşur sabahı

Közünde yandı akşam
neyin kaldı?
içinde kor gibi sızıdan
savruldu külün avuçlarından

şimdi beni anlat diyorsun

Sanma ki sen gidince
Susar bu şehir
Ağlar çiçekler

Bu yaşında karınca gibisin
Çok istersin öğrenmeyi

sözlerimi buruşturup attığım o akşamlar
yollarda kaldı söylediklerim
unuttuklarıma say
o akşam üstlerini
pencereyi açta
yağmur sonu kokular dolsun

Sen gidince
Akan yatağında
Kim kapar gözlerini?
En sonunda
Ulaşırsın denize
Gün akşamı

Şimdi gün doğacak yüzüne
Saçların ve gözlerin
Ne söyleyecek güne?
Ben yine
Seni sevdiğimi yazacağım
Doğan güne

Yağmurun bittiği yerdesin
saçların gözlerin
bakıp durur
ve içimde pırıl pırıl

ıslaklığın

AN AN

Geceleri deniz olurum an an
gemiler geçer içimden
sarı temmuz gitmiş
saçlarımda görünür sonbahar

Yanlışlarım da doğrularım da
oldu çok
söndüm bir mum gibi
yazıp söylendim
yağdı yağmur
kaldım kuytusunda

Uzanamadım bahar dalıma
haber etmeden geçti mevsimler
bitmez bir sancı gözümde demler
tülbent elinde terimi siler

beni oyalayıp durmasın gece