Hasan Korkut Şiirleri - Şair Hasan Korkut

Sözün özü şudur; velhasıl kelam:
Şanslısın; hedefe, eğer varırsan.
Dürüst biri isen vermezler selam:
Hele; haksızlığa karşı durursan.

Başa değil, hep ayağa bakarlar,

Allah’a kul olmak, kulluğa şandır,
O şanı yükseltip, göğlemek lazım…
Ramazan da oruç tutmak nişandır,
Tutup da başlığı tuğlamak lazım………………………………Hasan KORKUT

Ayların sultanı geldiği vakit,

Aslı nere diye soran olursa,
Ya Narman’dır deyin, ya da Pasinler.
Özüm Oğuz’dandır, ben bir Dadaş’ım,
Namımızı tam gediğe kosunlar.

Haklı-haksız birbirine karmadım,

Türk olarak eyle dua,
Tanrı Türk’ü korusun.
Rıza-i Lillah dava,
……Hikmetlerin sırrısın,
…..Tanrı Türk’ü korusun!

Ne oldu da coştun kendi kendine?
Baş sallayıp, yularını düşürme,
En iyisi; yuları tak gemine;
Gaza gelip kof gövdeni şişirme.

Kimin kızağına binip kaydıysan?

Devleti bilmeyen zevat yüzünden,
Eşşek torpil ile atanır oldu.
Namusu bilmeyen g...t yüzünden,
İnsan cinsiyetten utanır oldu.

Aksaray, 21.05.2013

Dünkü gece poyraz sırtımdan esti,
Kulunçlar ağrıttı küreğim Fehmi!
Her gün şakrak öten kanarya sustu,
Asil şimdi dondu yüreğim Fehmi!

Biliyon ya bir çok dertten naçarız,

Bir ite rastladım az zaman önce,
Korksun diye oşt-moşt çektim, yılmadı.
Önce gelişini gizledi anca;
Kuyruğu da hep göğsünde kalmadı.

Her fırsatta; sağdan-soldan saldırdı,

Olur mu ya? Böyle dava olur mu?
Bu resmen çıkarcı nesil davası.
Bu davayla hiç millet kurtulur mu?
Karanlık tezgahda "usul" davası.

Dava da dava olsaydı keşke!

Bu parsadan yiyen yedi devleşti,
Hala devleşmeyen cüce mi kaldı?
Güneş vurdu, rüzgar çarptı, körleşti,
Dağların başında yüce mi kaldı?

Her ocağa birer incir dikildi,