Hasan Korkut Şiirleri - Şair Hasan Korkut

Bu parsadan yiyen yedi devleşti,
Hala devleşmeyen cüce mi kaldı?
Güneş vurdu, rüzgar çarptı, körleşti,
Dağların başında yüce mi kaldı?

Her ocağa birer incir dikildi,

Sabır sızlar, sabır sızlar.
Sabretmezsen; sabır sızlar.
Bir çatlarsa sabır taşı;
Arşa sığmaz sabırsızlar...

Aksaray, 18.06.2008

Bizdeki siyaset kolay değişmez,
“Böyle geldik” derler, böyle giderler.
Kara-kucak dalar, hiç teknikleşmez,
Bunun bedelini dört yıl öderler.

Kendi içlerinde klik yaşarlar,

Gerçi, pek umudum yok ya, inşallah;
Bizi doncak soymazsınız Adaylar.
Laf ile “kaşınızı yapalım” deyip,
Gözümüzü oymazsınız Adaylar.

Bir kısmınız bu millete söver de,

Üç gün oldu yine aramayalı,
Üç gündür ses vermez sazımız Fehmi.
Üç günlük hasreti saramayalı,
Üç yıllık dert olur sızımız Fehmi.

Sitem ettim diye sakın üzülme,

Hayvanla insan farkı;
İnsan, hayvanı güder.
Bunu bile kavrasa,
Ciddi bir servet eder.

Dünya sunulan tepsi,

Erzurum-Narman'lı "Dadaş Sabit"im;
Bir oğlum var, cahil kalmasın hocam…
İlim, irfan bilsin, hoş şeyler öğret,
Cahillerden akıl almasın hocam…

Her hayır işine koşturup, evsin,

Bilmem kaç yıl oldu gelinmiyeli,
Bu yüzden sus-pustur sazımız bizim.
Yara apse kaptı delinmiyeli,
Canımızı yakar sızımız bizim.

Yadeldeyim diye sıkıntı etme,

Biliyor musun?
Rüyaları hiç sevmem ben
Çünkü korkuturlar beni
Bu yüzden ödüm kopar
Rüya görmekten.

Gezmek için gençler bir gece kayığa binmiş,
Hava açık, yağmur da bir saat önce dinmiş.

Gençliğin verdiği şeyin şimarıklığı ya,
Sormaya başlamışlar ihtiyar kayıkçıya.