Hasan Korkut Şiirleri - Şair Hasan Korkut

Varın artık, selam söylen o yare;
Yerini yurdunu Narman eylesin.
Ne derman bıraktı, ne takat koydu,
Bari katlimizi ferman eylesin.

Bu denli sevdamız boşaymış meğer,

Makama gelince; yalayıp, yuttu,
Milletin malını koruyana bak!
Kendisine can vereni unuttu,
Dine-diyanete yarayana bak!

Lafla-sözle, dağlar-tepeler aştı,

Yine medya haberleri geviyor,
Neyin sarsıntısı, yıkıntı nedir?
Siyasiler birbirine sövüyor,
Bir şey mi dönüyor, sıkıntı nedir?

Düşmanlar dost, dostlar düşman sanılmış

İnsan, seni; insan diye bildikçe;
Hayatı zehrolup, sürer şerefsiz!
Sen gibiler bu dünyada oldukça;
Kötülük o denli ürer şerefsiz!

Ne utanman olur, ne haya bilin,

Fehmi! şayet hatırımı sorarsan;
Eriye-eriye geçiyor ömrüm.
Eğer bu rüyayı hayra yorarsan;
Çürüye-çürüye geçiyor ömrüm.

Buralarda kimse rahat durmuyor,

Sanmayın ki isyan; değildir, haşa,
Dertlenecem amma, sözüm mü var ki?
“Gelmedik iş olmaz derler" ya başa!
Onları görecek gözüm mü var ki?

Bildiğim doğruyu söyledim durdum,

Aleme öz ile bir nazar edip,
Atomdan uzaya fikir etmeli.
Cismen bir damladan vücuda gelip,
Oluşan bedeni şikir etmeli.

Nedir bu gelişler, niye bu gidiş?

Eveeet! İşte böyle can arkadaşım;
Bana “babalara geldin” diyorlar!
Dava diye girmiştim ben deyince;
“Olayı ciddiye aldın” diyorlar!

Eğer girmeseydim; nasıl olurdum?

Yeter artık burnumuzu yerlere
Sürteriz sanmayın, sürtemezsiniz.
Bizi hiçe sayıp, süngü ucuyla
Dürteriz sanmayın, dürtemezsiniz.

Milletin hakkıyla doyanlar ile,

Yaşlılık dediğin aniden gelir,
Gelir de insanı bırakır darda.
Kendiyle beraber neler getirir,
Sokar her yanını onulmaz derde.

Laflar toparlanmaz olur ağzında,