güller arasından fışkıran sular
şırıl şırıl sözün özüne düştü
gizlice gönülden gönüle akan
nur yeniden dünya yüzüne düştü
dağıldı bulutlar yol buldu güneş
DER NA’T-I NEBİ ALEYHİSSELAM
(SU KASİDESİ)
1. saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlare su
kim bu denlû dutuşan odlare kılmaz çâre su
ayrı dünyalardan gelmiş iki insan
şehrin bu yakasında
bir limanda
karşılaştılar
sanki arıyormuş gibi yıllardır birbirlerini
gül kurusu bir akşam güneş ufka yaklaştı
renkler karasevdalı kalbimle kucaklaştı
sık dallar arasından
süzülüp durdu zaman
ne sen vardın yanımda ne de bahar gözlerin
bir nefes ver gül koksun
kalmışım gülden yoksun
çiçek kokuşlu dağların çocuğuyum ben
sevemedim çorak toprakların katılığını
balçık kokan su birikintilerinden
dalga dalga yaklaşır deniz
uzaklaşır
bir gemi gelir uzaklardan
ve bir yolcu çıkar karaya
seni sanırım
LEYLÂ GÖRÜNÜR
Çöllere düşmüşse mecnun yüreği
Su değil her yanda Leylâ görünür
Ethemi tacından tahtından eder
Bir miskin kul olmak evlâ görünür
şehadeti yüreğinde taşımışsan bir ömür
şehitsin
can nedir ki gün gelince meydanlara sür
ver gitsin
Rahmanı bilmeze mahkum olamam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!