Taht ile tacımı bırakıp geldim
Gönlümden gözüme vuran bir seldim
Tam olmasa bile biraz düzeldim
Kelama dök beni yaz ince ince!
Kimde bir yol bulsam Aşk-ı Mübine,
Ne geceler gizler nede gündüzler
Hayalinle her an başbaşayim ben
Ne vakit adını anacak olsam
Gözlerim doluyor gözlerim birden!
Gönlümün sesine eşlik ediyor
Yalnızlığın kadim dostusun gönül.
Ondan başka kimse kapını çalmaz.
Sevmek böyle birşey; yalnız da kalsan,
Sevilmesen de hiç insan alçalmaz!
Kalsın!Yarım kalsın söylenecek söz!
Duymasın hicranın tümünü kullar!
Ne titreyen bir kalp ne saran kollar,
Kurtarır içine düştüğüm demden.
Kalsın!Yarım kalsın ne varsa dilde!
Gölgem benden düşkün ben ki gölgemden...
Akıl kârı değil,zarar Mihrimah! /
Akıl aşkta sebep arar Mihrimah! /
Binbir sebep bulsan sevmeye beni!/
Sevsen de bir nokta karar Mihrimah/
Silinir hatrından görmezsen elbet/
Aşktan dem vurma hiç o bir sebeptir/
Suret-i Aşk gibi durana kız sen!/
Aşık yerden göğe, dahi ,edeptir!/
Edebi aşıp da vurana kız sen!
Gönül kapısında durup da çalsan/
Zayi etme güzel benim ömrümü!
Gün gelir hesabı vermek güç olur.
Pay-i tahtı aşkın dar gelir sanma!
Gün gelir toprağa ordan göç olur! *h.g*
Kimseye açmadım, açamazdım da !
Aşkımı dilimden bile sakındım.
Kırsam zincirleri kaçamazdım da !
Sana Aşktan bile daha yakındım
Kimseye açmadım;açamazdım da !
yara almadan acımaz bir insanın içi !
ve acımasızdır yara almadıkça !
çocukluk masumiyetinden geriye,
kırık oyuncaklar kalmış olsaydı,
şimdi elimde tuttuğum bir kırık kalp olmazdı!
daha var; miâdın dolmadı senin !
şöyle son nefese varsın da hele !
unuturum muyum ki seni mihrimah !
bakalım topraklar sarsın da hele !
aşk ile çürüsün bu kemik ve et !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!