Yolların ayrıldığı yer buluşturdu ikimizi
Tesadüf desem de yalan kader yaklaştırdı bizi
Dökülürken dudağından inci gibi kelimeler
Birbirine uzanmıştı farkında olmadan eller
Ilık ılık akıyorsun damarlarımdan içeri
Her düşen yaprakta
Zannetme ki geldi sonbahar
Bazıları kendilerini
İlkyazdan boşluğa bırakırlar
Öyle tazedirler ki
Kıyamazsın üstüne basmaya
Çalışırız çabalarız
Paradan yana kardayız
Sanki bitmez gibi ömür
Sohbetlerde hovardayız
Zamanı hep erteleriz
Saplanırsa bir sızı kör bıçak misali derinden
Yapmışımdır mutlak bir hata zamandaki seferimden
Çökerken koyu gölgeler yeni uyanan sabahlarıma
Yine de kendimedir zararım değildir başkalarına
Törpülerken acılarla ruhumu görünmeyen bir el
Ararsın derya dengini
Sevinirsin buldum diye umut çok
Feda edersin kendini
Zaman geçer aldanırsın hayır yok
Uçurumlar ve karanlık
Bir başka görünür dünya
Gençliğinin baharında
Her söylenilen şey gerçek
Her yapılan güzel gelir
Arkadaş dostluk başkadır
Yarım kaldı aşkımız Leyla yarım kaldı
Kaçamak bakışlarımızda hüzün
Az da olsa sende gözüm vardı
Tutuşamadık el ele yürüyemedik beraberce sahilde
Çünkü ideallerimiz de en az aşkımız kadardı
Yarını kurmak istercesine bugünden
Adımlarken sokakları
Geri gider ayaklarım
Senin olmadığın yerde
Ben yalnız nasıl yaşarım
Resimlerine bakarken
Çırpınışına aldanıp da
Kuş yüreğinin
Zannetme ki geldi bahar
Be hey isyankar
Açmasın gönül çiçeklerin erkenden
Anlasana
Toprak bir yol toz içinde uzanır
Küçük çocuk hızlanır da hızlanır
Gün ışığı kararmadan varmalı köye
Tek başına ne de zormuş yürümek böyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!