Hasan Çekmecelioğlu Şiirleri - Şair Hasa ...

"Doğruları söylemekten korkma"
Diye buyurmuştu Mevla'm; söylerim.
Yağ çekip, yalpalayanlar;
Bundan ötürü sevmezler beni, bilirim.
Sevmesin de gözlerine perde çekenler
Dünya uğruna yolunu şaşıran beşer,

Yalnızım bugün yapayalnız.
Düşüncelerimle, hayallerimle,
Seninle yapayalnız.
Şehri dolaşıyordum,
Bu akşam.
Usulca ve sessiz.

Eski günlerimizi hep anar ağlarım
Her an gözü yaşlı seni sensiz yaşarım
Nereye baksam karşımda seni görürüm
Daralınca kime sığınayım ben baba
Sensiz yaşamak ölümden de zordur bana

Sevgi Bağı

Hani hayatta toyluk ürünü
Ara sıra tökezler ya çocuklar.
Gururdandır köprüleri yıkarlar,
O asi delikanlılık ruhlarıyla.

Âlemin güzelliklere dair hisleri
Kabulümdür, hissimdir benim.
Şiirlerimse, düşündüklerimin;
Kalemden dökülmüş halleri

Mazlumların ahı sancım;

Bir gün sıkıntılar, ordusuyla üstüne gelirse.
Yaşam güzelliklerden sonra, sana acı verirse.
Bekleme desteği, ne kardeşinden ne de dostundan.
Şükret ey aciz kul; gölgen bile, arkandan gelirse.

Olur da yalnızlık bulutları üzerine çökerse,

Mutluluğumun kaynağısın oğlum.
Evimin neşesi, yüzümün akısın.
Hayatım sana feda, canımsın.
Mehmet Ata dinle beni!..
Emek et oğlum, ektiğini biçersin.
Tuttuğun yol doğruysa, hedefine varırsın.

Hatıralar;
Tozlu raflarında, hafızaların
Bazen bakmak istersin
Buğulu gözler karşılar seni,
Biraz daha dedin mi?
İşte o an;

Neden sevimsiz şeyler yazarsın diye
Ha bire sorar dururlar bana.
Başka nasıl anlatayım ki?
Yaşadıklarından bile ders almayanlara.

Başkalarının dertleri benimmiş gibi

Bizim topraklarda
Erken olgunlaşırdı çocuklar.
Çocukluğunu yaşamadan
Sorumluluk binerdi omuzlara
Üretime ortaktı minicik avuçlar.
Ve hasadın bereketiyle orantılı