Hasan Çekmecelioğlu Şiirleri - Şair Hasa ...

Bilir misiniz?
Aynı yere gülümseyerek bakılırken bile
Farklı objeler can bulur zihinlerimizde.
Candan öte dostlarla oturmuşken,
Doğada bir ağacın gölgesinde;
Kimimiz ağacın dalında açan,

Bilmez misiniz?
Koca bir çınar devrilirken
Ne yetimler bırakır
Kovuğunda yaşayan.

Henüz yastayken

Diline dolama ha, asla kem sözlerini.
Yerli yersiz sakın paylaşma ha, sırlarını.
Haklı olsan da anlatamazsın ki kendini.
Taşa tutarlar, kimse silmez gözyaşlarını.

Herkesi bir tutma, yazık edersin kendine.

Bizim topraklarda
Erken olgunlaşırdı çocuklar.
Çocukluğunu yaşamadan
Sorumluluk binerdi omuzlara
Üretime ortaktı minicik avuçlar.
Ve hasadın bereketiyle orantılı

Hatıralar;
Tozlu raflarında, hafızaların
Bazen bakmak istersin
Buğulu gözler karşılar seni,
Biraz daha dedin mi?
İşte o an;

Neden sevimsiz şeyler yazarsın diye
Ha bire sorar dururlar bana.
Başka nasıl anlatayım ki?
Yaşadıklarından bile ders almayanlara.

Başkalarının dertleri benimmiş gibi

Diller mi dönmüyor nedir?
Geçerli lügat mi değişti?

Yıllardır bir arada yaşarken
Neden medeniyetler çatıştı?

Almışta başını gidiyor zaman
Birbirine karıştı sapla saman
Ne yapıp etsek yetişemiyoruz
Halimiz bundan gayrı artık yaman

Of çocukluk geçti yokluk içinde

Korkunun adı Kovid
Dışarı çıkma sakın
Virüs kaparsın, oğlum Cavid
Kimseyle tokalaşma,
Sakın eskisi gibi sarılıp, koklaşma
Kolonyayı topla, evinde stokla

"Doğruları söylemekten korkma"
Diye buyurmuştu Mevla'm; söylerim.
Yağ çekip, yalpalayanlar;
Bundan ötürü sevmezler beni, bilirim.
Sevmesin de gözlerine perde çekenler
Dünya uğruna yolunu şaşıran beşer,