Hasan Çekmecelioğlu Şiirleri - Şair Hasa ...

Herşeyim camlarım.
Hayata bağlayan,
Sizlersiniz canlarım.
Sizinle dünya tertemiz.
Ne olur bırakmayın,
Sizsiz ne yaparım, ben deniz.

Beni bütün benliğimle,
Ama çağa ve zamana uygun,
İki büklüm, ezilerek değil.
Bütün zorlukları aşarak,
Alnın açık, kafan dimdik,
Yaşatabiliyorsan eğer?

Uyan! Ey insan oğlu uyan!
Adem ve Havva'dan yaratıldık bilirsin
Dünya hepimize yetmiyor gibi
Hır çıkarıp savaşırsın.
Sonra da suçlusu oymuş, onlarmış gibi,
Yıllara, dünyaya beddua edersin

Ne tuhafsın, bre peder.
İki yıl bakmamak için,
Çocuk yaştaki kızı;
Gel, gelde ellere ver.

Sen ne güzelsin,
Yeşilliklerle süslenir,
Akarsularınla hayat verirsin.
Canlılara ana gibisin,
Her ihtiyacı karşılar,
Hiç kimseyi yalnız bırakmazsın.

Babayım, babam gibi;
Tek varlığım, çocuklarım.
Onlar için yaşarım.

Ben üzüntümde susarım.
Düğümlenir boğazımda kelimeler,

Vahşetimizle, duygularımızla,
İnsan, insanız işte.
Bazen savaşır,
Kavga eder hırlaşırız.
Bir an gelir,
İnsan yönümüz ağır basar,

Hasan Emmi;
Çocukları üzerine titrerdi.
Biri üzülse, o ağlardı.
Defalarca gördüm.
Çocuklarına biri yaklaşsa,
Panter gibi atılır, aslan gibi kükrerdi.

İnsan konuşacaksa eğer;
Söyleyecek sözü olmalı,
Söz söyleyen, susmasını da bilmeli.
Saygı bekleyecekse;
Saymasını bilmeli.
Sevilmeği bekleyecekse şayet;

Biz insanları dünya’ya
Kader sevk eder.
Yapmakta olduğumuz her şey,
Gideceğimiz yönü,
Geleceğimizi tayin eder.
Velhasıl bu dünya, sahnedir.