Seni anlatıyorum her gece yıldızlara.
Benim bir sevgilim var,
Sizin kadar masum diyorum,
Keşke sizin kadar uzak olmasaydı diyorum.
Yaz bitimi onu da göremiyorum sizin gibi,
Oda görünmüyor güz bitene kadar...
İçimde bir sıkıntı,
Bir karanlık gece gözlerimde,
Bir ayrılık türkü dilimde,
Yanmışım ta o günde.
Hala mı o günün çığlıkları,
Öyle dertliyim ki bu gece,
Sensiz oldum ben bir avare.
Yandı tutuştu bu gönlüm,
Sensiz harap oldu şu ömrüm.
Şimdi nerdesin bilmiyorum,
Dün gece seni gördüm düşümde,
Sevda yelleri esti yüreğimde,
Buruklaştı içim öyle sevmişim ki,
Bedenini hissettim tenimde.
Gözlerim seni ararken uykuya dalmış,
Sende birgün yağmura karışan,
yaprak misali, gidersin bilinmezlere...
Sende birgün fani olur alırsın yolunu,
Bu cihandan...
Yaşamak dediğin solmuş bir çiçek,
Her an yaprakları kuruyup düşecek,
Her santimine acı eklenecek,
Sonunda yine o, ölüm gelecek.
Beklemek bir kadını yılmadan,
Mutluluk için bir şart vardır, oda sevgi,
Sevdikçe mutlu olursun, sevildikçe...
Ya sevgi yoksa, perişanlık mıdır halin,
Hiç bir çaren yok mudur?
Sığınacak bir yerin kalmaz öyle değil mi?
Şimdi beni seyret,
Ayrılığın ardındanki o halimi,
Seyret, daha yakından,
Görebilecek misin acımı.
Başımdaki kırlara elinle dokun bakalım,
Bu kadarmıydı bahsederken ağladığın sevgin.
Bu kadarmıydı anlatırken hayale daldığın gerçeklerin.
Neydi söylemeye çalıştığın da söyleyemediğin
Bumuydu, yada böylemiydi en büyük olan.
Deliler gibi sevmen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!