Eskiden bir gülüşün,
Benim için bir ömre bedeldi.
Şimdi ise bir bakışın,
Benim için ihanet kadar acı...
Kader beni sürükleyip kıyılara vurdu,
Ayrılık seni kuru ağaçlara benzetmiş,
Bedenin olmasa da ruhun yaşlanmış,
Sanki bir sahil gibisin,
Dalgası kıyıya vurmayan sahil gibi.
Öyle bezmişsin ki hayattan,
Mezbaya dönmüş içindeki mutluluk duygusu.
Küçük bir kalem,
beynimdeki düşüncelerime ortak olur.
Düşündüklerimi kağıda dökerim,
ben yazarım kağıtlar anlatır...
Anlatılanlar hep sıradan,
Acılar, dertler, aldanışlar, zaman, aşk, yaşam,
Bir sigara sıkıştırıp dudaklarıma,
Efkarına bırakırım kendimi hayatın.
İnceden dökülür kar taneleri,
Bir şiir var olur,
Sonra dudaklarımda eskir,
O hep aşina...
Aşk neredeyse kalbim orada eser,
Yüreğimin sesi yollara düşer,
Fırtına gibi savrulur yerinden,
Ben istemesem de kalbim sever.
Yağmur gibi sele döner gözyaşlarım ağladığım da,
Kalemim elimden hiç düşmüyor,
Boş satırları doldururken dile geliyor,
Ve beraber içimizi döküyoruz kağıt parçalarına.
Öyle dolu bir hikaye ki içimdeki,
Yazarken mürekkepler saçılıyor etrafa,
Sanki benimle beraber kalemimde gözyaşı döküyor.
Sadece ağlamaktan yoruldum sanıyordum,
Meğer ne kadar çok acı çekmişim.
Ben yalnızlığı unuttum diye düşünürken,
Meğer ne yalnızlıklar yaşamışım.
Gece karanlığında yürüdüğümü sanırken gündüze doğru,
Gittiğinden beri hep kalıcı oldu acılar,
Senden kalanlar sessiz geceme yankı oldular.
Bir kenarda biriken hatıralar,
Şimdi benden hesap sorarlar,
Her aynada kendimle yüzleşirken,
Evet sevgilim bunlar son dakikalarımız,
Ayrılıyoruz, son sözlerin varsa söyle,
Söylede bir an önce çekip gidelim buradan,
Bir daha asla uğramayacağım yer olacak burası.
Sakın gözlerime bakma konuşurken,
Bir gecede başlayan en büyük dehşet,
O aşina 'ayrılık'...
Bir anda tüm hayatına mal olan,
O yok oluş 'yalnızlık'...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!