O bir asker ki silahını namus bilen.
O bir asker ki bayrağı için savaşan,
O bir asker ki Çanakkaleyi savunan,
O bir asker ki geleceğe ışık tutan,
O bir asker ki ölüme göğüs geren,
O bir asker ki yürekli ve korkusuz,
Bu akşam içtim ama, içmeden sarhoş oldum.
Huzur aradım soğuk duvarlar arasında.
Göz yaşlarımla, hep hıçkırıklara boğuldum.
Dudak titredi, gözler ağladı, kalp tıkandı.
Kalbim sıfırda, bedenim bilmem kaç yaşında.
Toprakta ne çamur var,ne de kar.
Hem toprakta,hem de yolda iz var.
Her izde,altından harfleri var.
Öyle harf ki,silinmezliği var.
Yerenlerrden çok,övenleri var.
Şiirin hikayesi;
İlk defa tanıdığım bir bayan arkadaşımla kısa bir süre ayrı kaldık.İşte o zaman yüreğimden bu dörtlük gelmişti.
Hiç aklıma gelmezdi senin gibi bir dostuml olacağına.
Ya-Rap öyle mucize yarattı ki, beni itti ocağına.
İster öldür, ister tut elimden,yığılıp kaldım kucağına,
Dert bende, derman sende, doktorum ol da çek bu canı canana.
12 Haziran 2012 Salı
Pek çok acılar çektik seninle birlikte.
Yerine göre aç da kaldık elbette.
Ama yılmadık, dimkdik hep ayakta
kalmayı başardık hiç gülmesek de.
Bir zamanlar uçar iken gençlikte,
Gözlerimin kaydığı noktada,
Bütün devrimleri görüyorum.
Alfabeyi gösteren tahtada,
Baş öğretmenimi görüyorum.
Harflerin birleştiği noktada,
Dünyada; yedi düvel bir araya geldi.
Hepsi...ama hepsi de birer kalleş idi.
O tarihte, topumuz ve mermimiz yoktu,
Ölmeyi emrettiğin gün, zafer bizimdi.
Çanakkale asla geçilmedi cesetten.
Toprakta ne çamur var,ne de kar.
Hem toprakta,hem de yolda iz var.
Her izde,altından harfleri var.
Öyle harf ki,silinmezliği var.
Yerenlerden çok,övenleri var.
Bir gemi kalktı İstanbul boğazından.
Yol aldı, engin suları yara yara.
Kimse yoktu, bir kaç yolcusundan başka.
Kurtuluş için hedef idi Ankara.
Tan yeri ağarırken vardı Samsun'a,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!