Genel Merkezi İstanbul Üsküdar ilçesi-nde bulunan Şair Ozan ve Yazarlar Kültür Derneğimiz,Türkiye genelindeki Şair Ozan ve Yazarlarımızı bünyesinde barındırmak amacı Türkiye genelindeki amatör şairlerimizi perdenin arkasından alıp,perdenin yüzüne çıkarmaktır.
Derneğimizle iletişim kurmak isteyen gönül dostlarımız bizimle iletişime geçebilirler.
Bütün gönül dostları öncelikle gurubumuza ve derneğimize üye olabilirler.
Mail&msn: azkiran@mynet.com
Telefon:0216 310 27 64-Cep:0536 316 37 62
Yurdumu seviyorum bir uçtan diğer uca,
Her ilin ayrı güzelliği var, erkekçe, kadınca.
Anadolumun toprağı burnumda kokunca,
Yeniden doğuyorum sanki sabah olunca,
Yaşım ilerlemiş,geçmişte çağlar atladım.
Okudum,ilim/irfan öğrendim...cahil kaldım.
Şair oldum,yazar oldum...adam olamadım.
Saz buldum,sahne buldum...öğretmen bulamadım.
Yüreğim,yanan bir volkan...sönmek bilmiyor.
Bu gece yine arzuladım seni
Şafak vaktinden önce gel ne olur.
Yalnız bırakma yaralı kalbimi,
Tan yeri ağarmadan gel ne olur.
Yılların özlemi kalbimde çarpan,
Ben; habersizce yürekten yanmışım meğer.
Çaresiz derdime derman olacak isen eğer,
Geç karşıma, tatlı bakışınla gülümse yeter,
Gülen gözlerin, tatlı sözlerin bir ömre değer.
Yüreğime damla damla akıyor her bakışın,
Ey sultan-ı azizem!
Seni özlediğimi nasıl desem?
Anlatabilsem aşkı ilanımı,
Sevda güllerinden derlesem,
Buketler halinde göndersem,
Ve desem ki sevgili azizem!
Gülün her yaprağında adın yazılı
Koparmadan tek, tek açarak,
Donuk gözlerle okuyarak,
Yalnız bir tanesine vereceğin cevabı,
Kalbime sapladığın okla atarak,
Yeni bir taht kurar mısın desem
Seni, yediveren gülü gibi koklasam,
Yapraklarının arasında saklı kalsam,
Bir ömür boyu hep oraya mahkum olsam,
Aşkımı gül bahçesinde ilân ederim...
Hadi yine gül yapraklarında kalayım...
Onu gördüğüm ilk an,
Elinde bir demet sarı papatya,
Ne de güzel duruyordu şepkesı,
İpek siyah saçlarında...
Tutsak etmişti beni,
Seni öyle çok seviyorum ki,
Bir an bile ayrı kalamıyorum.
Yarınlar bana öyle uzak ki,
Hasret selinde boğuluyorum.
Yüreğinden bakan kara gözlerin,
Bu akşam yine hüzündeyim, her zamanki gibi.
Gülmek istiyorum, gülemiyorum karamsarım.
Ağlamak geliyor içimden, geçen günler gibi.
Feleceğimden ümit yok, değmeyin dostlarım.
Gafile boyun eğmekteyim, bu benim nezaketim.
Amma ve lâkin, lizacım değil, secde edemem.
Bu şair gönlümün esiriyim, o dur minnetim.
Ve fakat, önünde diz çökerek hiç yalvaramam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!