Hasan Ahmet Şiirleri - Şair Hasan Ahmet

Senin dilin, var ya dilin,
Kimliğindir, senin dilin.
Senin dilin, var ya dilin,
Benliğindir, senin dilin.

Senin dilin, var ya dilin,

<<Efendiler>> kümeslerinde,
Tavuk beslerler.
Zamanı gelince,
Yumurta isterler.
Hiç bununla yetinirler mi?
Canları isteyince,

Gün ortası gülen bir yüz.
Deniz gibi yüzünde yüz!
Kamaştırdı tüm gözleri,
Verdim gitti, puanı yüz!

Dün düşmandılar,
Bugün dostturlar.
Cümle âleme de duyurdular.
İkisi de,
Önceden sözleşmişler,
Hayvan pazarında buluştular.

Akıl,
Olamaz kıl.
Bu inanç,
Batıl.

Aldanma,

Her söze girer.
Kimseye vermez değer.
Durmadan konuşur,
İnsanı semeler.

Kendi der,

Korkutma, uzaklaşır.
Sevdirirsen, yaklaşır.
Hor görürsen budala,
Başkasına yanaşır.

Bütün dünyada olanlar bir oyun.
Sanmasınlar ki, bu insanlar koyun!
Teslim olmak yok, aklınıza koyun!
Sömürenlerin gözlerini oyun!

Yokluğu dert, çoğu çile.
İş görse de, vermez neşe.
İnsanları, değiştirir,
Sen yüz verme, edepsize!

Yaşam için, o vesile.

Anamın adı şefkat. O nasıl atar tokat? Bende midir bileyim, Ondamı dır kabahat!