Deli gençlik, umut sensin.
Yarınımsın, devrimcimsin.
Didineceksin, becereceksin,
Değiştir sen, bu dünyayı!
Hiç sevmedim para denen illeti.
Aklımı çeldi, gözümü kör etti,
Kandırdı, aldattı samimiyetsiz.
Krizle tanışınca, terk etti beni.
Karnını çöpten doyuran da insan.
Sebebi sensin insanoğlu insan!
Dışlama, horlama, koş yardımına,
Utan insanımdan, insansan, insan!
Az konuşur, konuşturur.
Arar, sorar, soruşturur.
O, galiba, bir düşünür,
Çok düşünür, düşündürür.
Ben de sana, sen de bana,
Mecburuz bak, katlanmaya.
Bırakmışlar, beni sana,
Şefkat göster, üvey baba.
Hesap sorar, bütün dünya.
Kendine gel,
Gel kendine!
Sahip çık benliğine,
Değerlerine!
Çıkmak istiyorsan selamete,
Sarıl Kuran-ı kerime,
Üç ayaklı, iki nine,
Bak çıkmışlar, yürüyüşe.
Yürüyorlar, çift yollarda,
Hayran oldum direnişe.
Ağrıları dizlerinde,
Her baharda doğa yeşillenecek,
Bütün canlılar da etkilenecek.
İnsan bu, sevecek, sevilecek de,
Doğanın kanunu değişmeyecek.
Yıpranan, eskiyen yenilenecek.
İnsan malın kölesi,
Yok bundan da ötesi.
Ne hallere düştün, gör,
Alemin efendisi!
Harcadılar bilimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!