Oturmuş aşk şiirleri yazıyorum,
Sevmemişim, sevilmemişim oysa…
Ukalalık değil mi bu yaptığım?
İnsan bilmediğini yazar mı hiç?
Ben yazdım,
Hadi ben yazdım da siz
Gözlerde başladı aşkımız yeni,
Seni seviyorum canımın içi.
Nasıl da bağladın kendine beni,
Seni seviyorum canımın içi.
Aşkı çözmek zordur, sanki bilmece,
Gün eskilerine meraklıyım,
Antika sevdalısı gezginim.
Sevgi arsızıyım,
Dostluğa doymayan biriyim ben,
Açım,
Somalili bile tok kalır yanımda...
PARA
Gordiyon düğümünde kalyon gezegen
Robotik zaman düş konvoyu...
Madde mağarasında Kunta Kinte
Yüzsüzlük üç yüz altmış derece
Prangalar rengarenk balon
Gündönümü ülkesinde
Mevsim mevsim ayrılıklar;
Göçük duygulardan kurtarılmış aşk,
Başak saçlara iklim iklim dolanmış!
İhanetler
Şimdi bir sen kaldın geride;
Bir kalemde sildiğim geçmişten
Gözyaşlarımla yıkadığım
En saf duygularım ve sen!
Şimdi bir sen kaldın geride;
Orta Asyalardan göç ettim geldim,
Demirden dağları yılmadım, deldim,
Engel tanımadım, coşkun bir seldim,
Türk’üm, özüm Türkmen; ne mutlu bana!
Göçerim, gezerim; dağlardır yerim,
Hayatta her şeyi paylaştık seninle
Acıları, sevinçleri,
Mutlulukları, hüzünleri,
Küçücük bir zeytin tanesini bile…
Her şeyi, her şeyi paylaştık.
Oysa bu paylaşım değildi adilce.
Ömür denen yollar, doludur engel,
Aşkla çağlamazsa sel neye yarar?
Kuşlar kanadında rüzgâr ile gel,
Senin gelmediğin yol neye yarar?
Kolay anlatılmaz aşkın acısı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!