Hanifi Kara Şiirleri - Şair Hanifi Kara

AFFET YÂ RABBİ!

Dili, kavmi değil de, îmânına bakarak
Kürtleri ve Türkleri… Lazları da affeyle.
Bakmadan cinsiyete, yaşayan insanları
Erkekleri, dulları, kızları da affeyle.

ADAM GİBİ ADAM OL

Pozitif ol her şeyde, sakın olma negatif
Güzel gör güzel düşün, hayatından lezzet al.
Bugün var yarın yoğuz, ona göre yaşa ki
İşte geldi, geçiyor, günler, aylar, koca yıl.

GÜZEL ÜLKEM; TÜRKİYE’M

Canım fedâ, toprağına, taşına
Güzel ülkem, anayurdum Türkiye’m.
Bu dünyada, rastlamadım eşine
Güzel ülkem, anayurdum Türkiye’m.

SABRIN SONU

Herkesin ortak fikri, sabrın sonu selâmet
Sabretmeyi bilenler, er/geç murâda ermiş.
Her kim ki Hakk’a âşık, Cemal’in görmek için
O; çile çeke/çeke, kullukla kendin yormuş.

ÂH ŞU İNSANLAR!

Tamah etmiş dünyaya, her renge boyanırlar
Ayık sanma çoğunu, ölünce uyanırlar...

Hanifi KARA

ANADOLU KADINI

Anadolu kadını, 'var mı' diye sorarlar?
Evet vardır her zaman, Anadolu kadını.
Eşinden hiç ayrılmaz dağda, kırda, bayırda
Bir’le birdir her zaman, Anadolu kadını.

AŞK (*)
(Üç harf ile beş nokta)
*
Hiçbir şeyden habersiz, yolcu yolunda iken
Pusu kurup çeviren, üç harf ile beş nokta.
Bir âşıkla bir mâşuk, geldiği an göz göze

AKIL NÛRU

Akıldan bîhaber o kadar çok ki
Akıllı geçinir, her yarı akıl.
Nice akılsızlar kendin beğenir
Ortada dolaşır, bir sürü akıl.

“UMUT FAKİRİN EKMEĞİDİR”

Bir insan umudu var olduğu sürece yaşar.

O ümit tükenip yerini kuşkuya, karamsarlığa terk ederse, işte o zaman insan da tükenir.

AVUT BENİ

Kumral saçı düşmüş kaşın üstüne
Dizinde ördüğü elişi güzel.
Utanır, naz eder çevirir başı
Göz göze gelince gülüşü güzel.