Yasladım sırtımı yanlızlığa
Yazamadım son şiirimi
Maviş maviş bulutlarda
Sol yanım kar boran
Bekliyorum evlat sancısında
Yoruldum yoruldum
Döküldü saçlarıma kır
Sürgün bir yaşamda iz
Efkar gözlerimde hırçın
İsyan günlüğünde
Kuşatılmış sevdamı çalar
Aynı yalınlıkta idik biz
Suskun
Şiirlerimin yetimi ile
İlk sevişmelerimin meleği
Anılarımda çık ortaya
Yaktım tüm türküleri
Tutam tutam seviler ektim
Karanlıklardaki yıldız izi
Damıtarak kara üzümü
Yara almış al dudaklara
Şaraplar sundum
Dingin bir şafak vakti
Ölmüş yılların suratına
Tükürerek gideceğim
Bendeki
Bir talan aşkın yazgısında
Korkak ses
Şimdi ağrılarımda gömüyorum
Tüm yanlızlıkları
Gömüyorum diş kabuğumun çürüğüne
Isırıklarda arda kalanı etimi
Bırakmadan yüreğimdeki çocukla
Çocuklaşıyoruz dişe diş
Yorgunluğun acı sancısı gibi çöker
Gecelerin karanlığı amansızca üzerime
Tutmaz gecelerimde maya gündüze
Nede tan ağardığını görürüm gecelerimden
Gecelerimde bakarım penceremden gökyüzüne
Uzak bakan gözlerim
Ateşler ısıtıyor göğsümde
Sizde öte şimdilik
Sol yanım zülmün kalesinde
Acılarla zulamda gömülü
Yıldızlar aşkına
Çıkarım akşamları yedi tepene
Bakarım Üsküdar'dan dört yanı
İçimde derin anlamlı bir boşluk
Kalemime sarılsamda şiirler yasak
Ey İstanbul
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!