büyük heveslerle koşuyorum sana
varmak için yanına acele ediyorum
sana ulaştığımda
esenlik kaplıyor her yanımı
dingin ve mutlu oluyorum
nedendir bilmem
Bilemezsin güneşin parıltısını
Alamazsın hiç bir yıldızın adını
Ulaşamazsın zamanın ötesine
Duygularını terketmişsin canım
Hayal denizinde yüzüyorsun
Bazen sende umut görürüm
sen benim buram buram
sevgi kokan hasretimsin
dağlar kadar yüce
okyanuslar kadar derinsin
bu gözlere ışıltıyı veren sensin
sesini duymayınca acıyor içim
Senin için gurbet gezdim
Benim olacaksın diye
Canımda esvap giydirdim
Benim olacaksın diye
Yorganım kar yastığım taş
Döşeğim topraktan yaparım
Bir dağ köyünde geldim dünyaya
Hep bayram yeri gibiydi evimiz
Dolup taşardı her çeşit insanla
Kimi yardım isterdi kimi misafir
Dedem en zenginiydi köyümün
sevgi pınarım ol
ak damarlarıma
en küçük hücreme kadar git
tümüyle seninle dolsun varlığım
hissedeyim her an seni
biliyorsun sen olmayınca
Dediler güneş doğmuş
Döndüm baktım gönül pencereme
güneşten daha parlak
bir siluet belirdi
yakın gibi
Uzattım ellerimi
Yitik ömrüme ağlamayacağım
Kalanında gülebilmek için
Biten aşka üzülmeyeceğim
Yeniden aşık olabilmek için
Sensizlik zordur bilirsin gülüm
Bir toplum düşünün tek tip insanlar
Yetiştirmek istiyor hep bir kafadan
Hepiniz aynı düşüncede olun diyorlar
Gelişme yaratırmı bu devşirme insanlar
Herkes aynı düşünseydi bu dünyada
Seni görmeden tanımışım sanki ben
Beynimde şemalin şekillenirdi hep
Düşünürdüm nerde gördüm acaba
Bu güzel kadın unutulacak gibi deyil
Önceleri bir gölge gibi görünürdün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!