Uzaydaki yıldızlar
birbirine değmiyor
Yörüngesi bellidir
milim yoldan şaşmıyor
Seven gönüller bilir
sarhoş pervane gibi
Şubatın son cumartesi günüydü
Güneş epeydir böyle doğmamıştı
Camdan içeri süzülerek ısıtıyordu
Gayet sakin ve sesiz bir eda ile
Seni görüyorum der gibiydi sanki
O an yüreğimde fırtına kopuyordu
heycanla dokuduğum büyük aşk sayfası
bekliyorum o güzel günler gelecek diye
beklemek çok zor umutlar tükeniyor
rüyamda koşarak geliyorum sana
bedenim bedeninde uyansam rüyam gerçek olsa
hüzün dolu gözlerimi sevinçle sana açacağım
Vazgeçmem feryat etsende
İçimde yükselen bir alevsin
Dünyama ışıyan bir meşalesin
Beni mesut eden aşkındır gülüm
Soramıyorum gönlüme sebep
Aşka inanmazdım kurgu sanırdım
Ne beni seven olmuştu nede ben
Taki seni tanıyıncaya kadar Gülüm
Çok sevdim seni sınırsız hesapsız
Yaşın kırkbeş ama çocuk gibiydin
Saramam kollarımla belini
İncitip ürkütmek istemem
Tutamam ellerinden canım
Nasırlıdır sert olur ellerim
Veremem kalbimde bir yer
Orda büyük dertler taşırım
Gözlerin ilk bakışta beynimin kıvrımlarını deldi
Allahım neydi bakışlarındaki o keskin hüzmeler
Sersemlemiş gibiydim kendimden geçmişim
Bakışlarındaki ruhumu arayıp durdum nicedir
Şiirlerini her okuyuşumda sarındım kirpiklerine
Hani demiştim güzelim sana
Ya dünyam kararmadan gel
Yada hiçbir zaman gelme
Dargın ayrılmıştın o zaman
Umarım artık hak veriyorsun
Ne hatalar ettiğini biliyorsun
Seni düşümde gördüm dün gece
Varlığına pişmanlık duyar gibiydin
Tarumar olmuştu siyah saçların
Yalvar yakar olmuş bir halin vardı
Ecel şarabındanmı içmişsin yine
Adanmış bir ömür görüyorum bedelsiz
İki afacan büyütüyorsun temiz gölgesiz
Çalışıyorsun alın terinle geçinir minetsiz
Sen elleri öpülecek insansın teredütsüz
Hayat dolusun azmine kimse yetişmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!