Adanmış bir ömür görüyorum bedelsiz
İki afacan büyütüyorsun temiz gölgesiz
Çalışıyorsun alın terinle geçinir minetsiz
Sen elleri öpülecek insansın teredütsüz
Hayat dolusun azmine kimse yetişmez
Hayat yok bende dilberim
Acılarımla umutsuzluğumla
Virane bir köy gibiyim
Çağırma beni yanına
Bulaşıcı bir dert gibiyim
Benliğini kırar geçerim
Daha dün gibi yakın adını sanını bilmezken
Yekten çıktın karşıma bir gece vakti ansızın
Doğrusu yüzünüde pek görememiştin inan
Gülçiçeğim oldun sen şimdi gevrek gülüşlüm
Çok çabuk oldu herşey sanki beynim sarsıldı
Seherde esen yele benzersin
Serin serin yüreğimi okşarsın
Yalazınla yüzümü yakarsın
Geçer gider ruhuma dalarsın
Derdinden cefalar çekilir
Aşkınla mahfolur kalbim
Aşka inanmazdım kurgu sanırdım
Ne beni seven olmuştu nede ben
Taki seni tanıyıncaya kadar Gülüm
Çok sevdim seni sınırsız hesapsız
Yaşın kırkbeş ama çocuk gibiydin
Saramam kollarımla belini
İncitip ürkütmek istemem
Tutamam ellerinden canım
Nasırlıdır sert olur ellerim
Veremem kalbimde bir yer
Orda büyük dertler taşırım
Tahtını terkediyor kodamanlar
Üzgün fakat sinsice bakıyorlar
Saltanatında çektirdiği acılar
Vicdanlarına ok gibi saplar
Nicedir teselli olduğu esvap
Bir mana ifade etmiyor artık
Bazen günlerce gülmeyen asık yüzüm
Şimdi güne bakan çiçeği gibidir gülüm
Gülmek için hep bahane arıyor sanki
Beni hayata bağladın sen Kır Çiçeğim
Binbir parçaya bölünmüştü hayatım
Kara kara düşünürken yalınız
Aklıma ümidim gül yüzün gelir
Dağbaşında gezinirken birtanem
Her yamaşta selvi boyun görünür
Sardıkça beni zulüm ve ızdırap
Bana acıma sevgilim
Müstahaktır bana acılar
En güzel fırsatları teptim
Sevda küstü bana canım
Hakını veremedim aşkının
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!