Aşktır kimi der kara sevda
Uğruna sarp yollar aşılmış
Sonra koyun gibi sağılmış
Faydasız meleşmedir olan
Benimde aşkım,ümidim vardır
Hayatıma anlam katan kadın
Üzerine titrediğim gül yüzlüm
Sen yaşam sebebim oldun
Nedenini sorma anlatamam
İçimde dışımda seninle dolu
Yalnızlığıma doğan güneşsin
Çocukça yaşayacak kadar çocuk kalamadım
Erkenden astılar boynuma erkeklik levhasını
Dedem köyün, sözü geçeniydi her hal u karda
Hele babam ömrünü köye vakfetmiş bir deliydi
Benden beklenti büyüktü, hızla büyümeliydim
Yapılacak o kadar çok iş varmış ki, aşirette
Yaş onüç henüz
Başladı hayat kavgası
Omuzlarda ağır yük
Çöktü binbir cefası
Her seher vakti
Kuşlar cıvıl cıvıl öterken
Ey sevgilim sensin benim neşe kaynağım
Hayata umutla bakabiliyorsam her gün
Yaşama gücü bulabilitorsam kendimde
Fırtınalara karşı sağlam durabiliyorsam
Senin aşkındır gülüm beni ayakta tutan
Nemiri tu her hebi
Ez gori cavè te bi
Ji ciruskè cavè te
Bu ronahi Ji bo mi
İ car u hezar carè di
Rèka te bibim gori
Hep aradım yıllar yılı her yerde
Gül eyledim zor anları kederde
Bulmak varmış son demlerimde
Can yoldaşım hayatımın aşkını
Dünya alem üzerime gelsede
Sabah olmasın isterim
Görmesin kimse halimi
Sevgisiz gündüzleri kovdum
Artık gecelere sığınıyorum
Karanlık örter sıkıntılarımı
gül dikeninde aşkı iyi bilirim
zaten kalbinin içindeyim gülüm
kederde ve sevinçte seninleyim
hep şavkıyacak kutup yıldızım
yerin yüksek engin kalbimde
Yağmur yağmayan tarlamda
Ancak sen bitersin gülüm
Akrepli karanlık yuvamda
Ancak sen yatarsın gülüm
Fakir elin nasırından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!