Bir kadın tanıdım hiç ummadığım bir zamanda
Görünmez bir kalem sanki yazdı onu kanımla
Kalbimin derin kısmına işlendi hemen o anda
Öyle bir yazıldıki asılı kaldım yakamozlarında
Sabah ilk uyandığım anda onu arıyor gözlerim
Üryan deyilsin duygularım örtüyor seni
Yalın ayak deyilsin ruhum serili ayağına
Seni yakan köz ateşi kalbimde sönsün
Al götür bu bahtsız gönül hediyem olsun
Doğum günümde en çok seni bekliyorum
Gözlerin şafak vaktimdi
Işık demeti ile gelirdi
Aydınlık bir bahar sabahı
Sarardı bedenimi
Yüreği deler geçerdi
Ruhumun kıvrımlarına vururdu şavkı
dalga dalga üstüme geliyor şehir
mahşeri kalabalığın içinde
yapayalnızım
cadeler bomboş
birini bekliyor manki
sen gelirsin umudu olmasa
Canımdan çok sevdiğim kadın
Meğer hiçbir zaman sevmemiş
Bende para pul çoktur sanmış
Vefasızlık ne kadarda kolaymış
Bir ömür boyu aradım durdum
Anlamadım bir türlü senin ki sevgimi
Yoksa nefretle karışık inatçı bir kinmi
Gah gülüyorsun sevgiyle bakıyorsun
Bazen acımasızca yerlere çalıyorsun
Bağımlısı oldum senin duramıyorum
Hayata küsmüştü virane kalbim
Gelen vurmuştu giden vefasızdı
Herkese inanmış bir bahtsızdım
Seni tanıyınca ancak duruldum
Bir güneş gibi doğdun dünyama
bu gece yine uykum kaçtı
bir çok gece olduğu gibi
herkes uykuya dalmışken
uyku tutmuyor beni bir türlü
seni düşünüyorum hepten
en ücra hücreme kadar
Evet bir kış günü
Karlı soğuk bir gün
Günün akşamı hava ayaz
Titreyen iki beden tek yürek
Soğuktan üşüyen ellerimiz
Ama sımsıcak yürek
Bu akşam yine hüzünlüyüm
Dakikalar bitmek bilmiyor
Her nefeste seni soluyorum
Gözlerimde aşkının alevi
Unutma seveni der gibi
Seven nerelerde belirsiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!