Hamiyet Yoncalık Şiirleri - Şair Hamiyet ...

Ey sevgili!
Her cümleni yudumladım da,
İçim akkor halini aldı.

Önceleri; 'Ya Rab!
Acaba badiremidir yaşadığım? '

Ramazan ayıki bereket ayıdır.
Kur'an'ı anlama, idrak etme ayı.
Ezeli ışığa aç olan ruhları,
Yüce kitap ile doyurma ayıdır.

Yeterince tını belli olmaz,
Vuzûha eriştiremem diye
Yalnızlığımı içime garip acıyla gömdüm.
Gömdüm ki artık;
Tevâzu ile yalvarışım O'na olsun.
Ey kendisiyle ülfet kurulan!

Hicranları öldür ey sevgili!
Çıkmasın önümüze dağlar...
Vurmasın yüzümüze karakış.
Önce uyandır en şehla bakışlı yıldızları.
Sonra yolumuza ser hepsini...

Kardelen gibi aştım önüme çıkan engelleri...
Hey hat! Birde ne göreyim; güneşin bende elleri...

Ya Rabbi! O gün mütmain olmuş nefs ile,
Huzuru ilahine erenlerden kıl bizi.
Razı edici ve razı edilmiş olarak.
O gün yüzün sana dönenlerden kıl bizi...

Okumak; Hayata atılan bir kıvılcımdır.
Yaşamak ise; O kıvılcımla ebediyet bulmaktır.

Kadere teslim olmak mıdır yoksa?
Vuslatın sıcaklığını bertaraf edip de,
Hicranın soğukluğunu iliklerine kadar hissetmek...
Acıdan libas giyinmeyi
Hangi seven yürek ister.
İstemeden de giydirilirse hicran elbisesi,

Lambadan yüreğimin derinliklerine süzülen nur,
Bir nevbaharmıydı acaba?
Yoksa lisanı hal ile derdini mi anlatmakta dildarına.
Gel, gör, oku diyor malum, ulvi tek aşk var.
Aşk-ı diyarımda.
Uzletin sıkletinden kurtul.

Sevgi O'na, saygı O'na...
Hayatım bir beyaz yumak gibi
tükenirken ölümüm O'na.
Güller solar ama..
solmayan sevdam O'na.
Gül yüzlü yar, seni sevmek O'nu için