Hangi hülyayı yaşıyorsun yine
Uyanda bak neler oluyor hayatta?
Neler örüyor ağlar boşluklara
Gömülesi tüm heceleri boğuyor.
Umulmadık bir yerden çıkarsa sesin
Bazılarımız kelimelerle bitmeyecek dünyalar doğurur...
Bazımız ise, maziyle istikbalin eşitliğinde yoğrulur...
Erguvan ağaçları donatmış bulvarları.
Engin ve eşsiz muhabbet doludur dalları.
Lakin bir bulvara girdim ki sükut hakimdi.
Muhabbetleri sadece sükutları idi.
Zira esrarlı lisanları gönülleriydi.
Rabbim! Sana ulaşmak; hem zor, hem kolay.
Kolaydan geçtim, bana zorluk ne kolay...
Zaman
Zaman akrep, yelkovanda değil,
Güneş ve ay'ın yüzündedir.
Zaman gece ve gündüzde değil,
Gözlerime her bakışında bir umut ışığı sarıyordu benliğimi
Sen yanımdaydın, seviyordun, beni görmekteydi sadece gözlerin
Şimdi uzaklarda ve başka gözlerde olsanda bakışların mıh gibi bende kaldı
unutma şimdi sevgili ben umudun bittiği yerdeyim ve seni anmaktayım.
Derin bir nefes gibiydin seni soluyordum her adımımda
Rabbim; Sen, benim her şeyimsin, ben hiç birşeyinim biliyorum.
Ben, Sana herdem muhtaçken, Senin bana ihtiyacın yok biliyorum.
Kendim için herşey isterken, Sen hiç birşey istemezsin biliyorum.
Sen azamet sahibisin, ben ise acizler acizi, biliyorum...
Mü'min'e verilen tek muazzam lütuf; divan-ı ilahide ki hoşnutluk!
Hey hat ki, küffara verilen ceza; ebedi haile ile hoşnutsuzluk!
Ay'a baktım,
Ay'a yüzün yansıdı.
Suya baktım,
Aşkın ruhumu sardı.
Artık güneş oldu ruhum,
Hem sana, hep sana yansıdı...
Arzuhalimi işittimi gönül dergahın?
Uyandımı en meçhul zamanlardan?
hakikat perdesini araladımı gözlerin?
Nâmütenahi sevdamı iliklerine kadar
hissedebildi mi karargâhın?
Ey sevgili!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!