Dost Dediğin
Dost dediğin, ne zaman ihtiyacın olsa yanında olmalı,
Hüzünle dolan gözlerine bakıp, derdini paylaşmalı.
Ama dost dediğin, sadece iyi günlerin değil,
Zor zamanların da en yakını olmalı.
Durmak Yok Kaleme Devam
Geceye inat bir mum yaktım içimde,
Söz döküldü yüreğimden ince ince.
Bir harf, bir cümle… sonra bir mısra,
Kalem tutuştu, dindi hüzün biraz da.
Düşte Buluşmak
Bir gece daha düştüm yollara,
Sessiz dualarla, kırık umutlarla,
Yıldızlardan bir köprü kurdum sana,
Ve yine düştüm, düşümde buluşmaya...
Düşte Gör
Bir gece yarısı, gözlerimi kapadım,
Sessizliğin koynunda uyandım,
Bir başka âleme sürüklendim usulca,
Bir düşe daldım, seni gördüm, düşte gördüm...
Düş Yakamdan
Düş yakamdan ey eski sancı,
Gecelerimi haram eden yalnızlık,
Her adımımda iz bırakan gölge,
Yeter, artık bırak peşimi.
Duvardaki Resim
Eski bir çerçevede solmuş bir yüz,
Zamanın izleriyle dolmuş bir göz.
Bir duvarın sessiz tanığı gibi,
Hatıralar fısıldar usulca bize.
Eller Kadir Kıymet Bilmiyor Annem
Eller kadir kıymet bilmiyor annem,
Emek verdiğin yollar diken olmuş.
Dost dediklerin bir bir sırt dönmüş,
Gözyaşların sele dönmüş, durulmaz olmuş.
En Büyük Yalanlar
En büyük yalanlar, en güzel sözlerin içinde saklı,
İnanmak istedikçe daha da gerçek gibi…
"Gitmeyeceğim" diyen dudakların,
Çoktan yolunu çizmiş meğer sessizce.
En Çok da Kendimi Kandırmışım
En çok da kendimi kandırmışım,
Olmayacak dualara âmin der gibi,
Gideceğini bildiğim halde,
Sonsuza dek kalırsın sanmışım.
En Çok da Kendimi Kandırmışım
Meğer en çok da kendimi kandırmışım,
Sen giderken kalırsın sanmışım.
Bir umut ekmişim solmuş topraklara,
Yeşerir diye beklemişim, yanılmışım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!