Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Güzel günleri özlerim,
Dağlarda biten çiğdemleri severim,
Kara sapanla yer sürenleri bilirim,
Bilirim.

Nasırlaşmış elleri görürüm,

Fırtınalar kopardı binboğalarda,
Çobanlar saklanırdı oyuklarında,
Kurtlar yatardı yuvalarında,
Binboğa dağları.

Heybetinden korkar insanlar,

Gül alırım elime batar,
Domurcakları gönlümde açar,
Rüyamda bana koşar,
Bir gül düşünürüm.

Yapraklarına çiğ düşer,

Gece uyku girmedi gözüme,
Kendimin ne olduğunu düşünmeme,
Korku girmişti içime,
Biri vardı elbette.

Vardı bu dünyaları yaratan,

Afşinime hizmet için yarışan,
İnsanlarını dünyaya tanıtan,
Eshab-ı kehfinde yiğitler yatan,
Ben Afşini tanıtırken.

Menfaatları için şahsiyetlerini satan,

Bakarsın hanlara,
Otursan saraylara,
Doymassın dünyalara,
Ulaşmak istersin mallara.

Bilmezsinki sonun hüsran,

Bir kahramanın destanıdır,
Çanakkale onun alın yazısıdır,
Niğdeli aliler onun yanındadır,
Dudaklarında duvalar okumaktadır,
Bu bir kahramandı.

Kaleye dikilen mancılıklar,
Göz yaşı akıtan Zelihalar,
Ban bir şeyler anlatıyorlar,
Bu gün çimenler ağlıyor.

Gelen giden insanlar perişan,

Anam sana ne deyim,
Tut elimi verim,
Zehir bade versen içerim,
Bu gün ağlarım sana anam.

Genç olduğun zamanlar,

Sitemmi etsem bilmem,
Şiir gecelerine gitmem,
Davetsiz yerde ötmem,
Bizler şairiz.

Bekledik yetkililerden davet,