İnsanı hayvandan ayıran birşeyin de
Hayal edebilmesi olduğunu anladım
Ne güzel şey hayal edebilmek
Hele bendeki sen için
Hele sensizliğindeki ben için ne güzel şey...
Evet,aldattım seni.
Ben de insanım belki ondan
Belki ben de kötüyüm ondan
Aldattım ben de seni
Evet,tuttum bir başkasının elini
Denize yagiyordu yagmur
Yagmur denize yagiyordu
Damlalar kendini buluyordu
Damlalar kayboluyordu denizde
Ya herseyde sen ve beni ariyorum artik
Gordugum herseyde
Kendimi bulurken
Kaybettim seni
Üzücüydü elbet
Kolay olamazdı
Ama bir gerçek vardı
Kendine biraz daha
Akşam mı bozuk
Ben mi bozuğum bu akşam
Artık yalnızlığımdan da tat alamıyorum
Şikayet de edemiyorum ondan
Ölümü düşünüyorum bazen
Ara ara ölümü düşünüyorum
Altı harfli bir kelime idi
Sen gelince tüm korkum oluverdi
Ama alacağı olmalı sevenlerin
Bu kelimeden
Ben el-ini almalıyım
Sen benim olmalısın
Nasılda kızarmıştı güneş
sevgilisiyle ilk buluşmasına gidiyordu sanki
Geceyle buluşmuştu güneş
ve gece örtmüştü bütün karanlığıyla onu
meğer insan
küçüklüğün içinde
büyük yaşayabilirmiş
yani küçük bir kulübenin içindeki çiftçi
bir kralın
sarayındaki tahtına oturduğu
Kanadında mutluluk taşıyan kelebek
Gelip burnuma konuvermiş
Sadece bir kez nefes alıp
İşte mutluluk demişim
Ama o nefesi tutmayı
Bir türlü becerememişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!