Bir yerdeyim,
Göğsüme yetmemiş çarptığı,
Küçük duraklarında kal!
Havada kal ,suda ,yerde
Bana kalma ,bana yapma yanlışı!
Dilim kurudu,
Yağmur fena ıslaktı,
Düşüm o kadar beynimde yağdı,
Bir gün olsun sırılsıklam yapmadı.
Çöller denizi unutur,
Güneş çok uzun bir yolsa
Yanıyor canım,
Toplumun çöplüğünde,
Bir kibritse şarkım!
Bir kere alev,
Sevgilim senin yüzünü kararttım.
Beni hoşgör tutmuyor adım,
Vur kalemim derdine vur ....Vur yazdıklarının bilirim ağrısını mürekkep kalıba dolarken sanki hattat ustasıyım.....Vur kalemim yanlızlığıma vur.....beni sarhoş eden dudaklar değil....söyleyemediklerim oluyor......aç bağrını sayfanın çizip çizip karala ....tekme tokat dal şu kapıya.....içerimde ne oluyor diye ......Vur kalemim yanlızlığıma vur ....
Ne olur dağılsın üzerimdeki hava
Yorgunluk vurur başıma
Korkum olur
Yanlızlığıma vur kalemim
Kollarımı açtıkça
Karda revan, çığ gibi doldum sustukça
Yâr, kalbimi yardım!
İçime dolan çığlıkla
Bana iyi geldiğin için itimadım
Elimde yaralı bir serçe durmasaydı
Yağmur koşmasaydı kan, ter içinde
Götürüceklerini alan tren sesine çarpmasaydı
Islanmazdı bu şarkı
Dudaklarım uykusunda sayıklamasaydı.
Normal bir insan yeni güne
Bir umut gözü ile kirpiklerini kıpırdatırken
Ben ölümden kalkar gibi!
Bu güneş nasıl olur da
Gök denen tavanda hayret ederim
Gereği yok çünkü
Yaşadık canım,
Bir şekilde hep yaşadık!
Aldım toprağı elime,
Baktım baktım sadece...
Ne gülümsemem açtı!
Ne derman döktüler üzerime.
Yaşamak getir anne
Bir tatlı kaşığı daha
Tam dalında
Olsun.
Üzüntü ve sevinçlerim
Kopamadım hayattan daha
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!