Bir teşebbüs saati
Haddi cinayet
Söz kazar bok çukurunda
Lânet, cinnet kimyası
Öldürür nefretiyle
İnsanlık satırına bir nokta
Zamansız bir öğle vakti
Kurşunlar geçti yanarak
Ardıma konuldu
Ölmek gibi bir şey
Gözlerim buğulu cam gibi
Yürüyor herşey
Olmuyor Böyle Cihan
Olmuyor böyle cihan
Yıkılmıyor gediginden duvar
Toz konmuyor beyazlara
Dili sürçmek oralara
Hoş bir şey mi ölüm?
Değil!
İnsanın ölümünü beklemesi hiç değil!
Beklemeyi sevmeyen biri olarak söylüyorum.
Hatta bunu yazarken kendimden nefret ediyorum .
Demedin mi hiç kendine ?
Kandı doya doya ölüme
Bir toprağın altı ceset şarkılar vardı.
O kadar yorgun ki düşünceler,
O kadar ıstırap verir ki başına koyduğun şey,
Şey işte;
Ölümlü deriye,
Her gün ovaladıgın aynanın
Kırılsa camı, ne düşünürsün?
Kaldırmak için tozları üfürdüğün
Nefesin tükense,
Korkarım kalbimi sardığı tespih
"Hayatın geçiciliği"
ÖRÜMCEK_1
bir durumda an ve an bir durumda
biri var,
yokluğunda örmüş herşeyi,
bacakları bedenine batmış ,örümcek gibi.
kendi duvarında hasta,
Öyle geçiyordum yanından
Öyle değil!
Öyle bir yana
Soluna gelir yüreğim
Sonunda gelen nokta
Yolu illaki vardır herşeyin
Çaresiz olmamalı kimse
En çok ateş böceklerini
Yakalamaktı niyetim
Dibine ışık verdiğini görünce, sadece
Vazgeçtim
Kafanı aniden çevirip çıkarsın ya
Umduğun herşeyden,
Bir boşluk kaldı da
Özrüme mani ya,
Ben bakışmayı severim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!