Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Herkes bayılıp düşer, ben de ona şaşarım!
Aşk bu kadar güzel de, ben mi göremiyorum?
Diyorlar; aşk olmasa, acep nasıl yaşarım!
Bu aşkın havasına ben mi giremiyorum?

Biri diyor; Öldürdü, nerden düştüm bu aşka?

Hasta etti beni sevdân, sevmedim aşk illetini.
Mecnun gibi çöle düşen, bir de âşık milletini...
Aşk denen bu baş yapıtın, fırçasını, paletini...
Aşk, aşk dediğin bu muydu? Al aşkını başına çal!

Özünden mi, sözünden mi, seviyorum deyip durdun?

Seçimler yaklaştı ya, herkes oldu ser hafız!
Öğrendiler bu halkın nabzını tutmasını...
Onlar çok biliyor da, biz akıldan muafız!
Öğrettiler geçmişe rahmet okutmasını...

Dedi ki; dört ay kaldı, her kes fitne kusacak!

Güzellerden cevr-i cefâ çekmesi âdet midir?
Yâr peşinde düşüp kalkmak yoksa ibâdet midir?

Aşka düşüp dünyasından vazgeçenler az değil,
Bilmem hayat sanki yalnız aşktan ibâret midir?

İlkbaharda gelin benim köyüme,
Yazın yanar sanki kor be çocuklar!
Martta dolar soğuk sular kuyuma,
Çekilir dağlardan kar be çocuklar...

Ekinler göverir, çiçekler açar...

Ne güzel günlerdi gençlik günleri!
Nasıl çabuk gelip geçti muhtarım?
Sararıp solarken can sürgünleri,
Gövdemiz yerlere göçtü muhtarım...

Elbette ayrıdır, her yaşın tadı...

____________Bir avuç kömür için bir ömür verenlere...

Yanıp kararıp kaldınız,
Biz yananı kömür sandık!
Kalplere ateş saldınız;
Yetmiş altı milyon yandık!

Korkma diyordun ya sen, marşımızın başında...
Gölgeden korkar olduk ey sultan-üş şuara!
Senin kahraman ırkın, elbet Türk' ün başında!
Varsa gel bir tane bul, pek kalmadı şu ara...

Şafak sökmek üzere bayrağımı yaktılar!

__________"Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin? "


Mavi gök, mavi deniz, umutla doldu içim...
Sanki yerden yükseldim, havada geziyorum!
Hayat öyle güzel ki, görseniz hem ne biçim?

Eskiden, cumhuriyet bayramları kutlardık...
Uyuyan tüylerimiz, diken diken olurdu!
Yakından görmek için duvarlardan atlardık!
Sevinç gözyaşlarıyla, sinemiz oyulurdu...

Yirmi dokuz ekimde tüm halk bayram ederdik!