BEN ASSUBAY'IM
ilk görülmem tarihte, Çanakkale Harbi'nde
On dört yaşında coşardım mevzi ilerisinde
Ali Reşat Çavuş'tu adım, üstüme yok yiğitlikte
Küçük zabıt adı layık görüldü böylece
Hüzünbâz şehrin caddelerinde
Oyun oynuyor yine haylaz kader
Düşürüyor çukuruna, derin keder
Yok ki yanımda kurtaracak ellerin
O yüzden buz kesmesi kalbimin
Kelebek kanadının rüzgârıyla savrulduk
Hüzzâma döndü renkler, acılarda kaybolduk
Aşkın ateşi çekti, pervanece kavrulduk
Anladık en sonunda, neden biz böyle olduk
Küfürden esen yeller, benliği sarhoş etti
Sürecekti sonsuza aşk
Ant içmiştik dünya, ahret
Akşam sabah çağlarken meşk
Bu nasıl hal bu ne cüret?
Yıldırımlar aşkı vurdu
ÇIRAK
Küçücük çocukken düşüm çalındı
Serçe yüreğime hüzün saçıldı
Okuma isteğim zorla alındı
Tamirciye çırak rolüm biçildi
ÇOCUKLAR AĞLIYOR DÜNYA UTANSIN
Koskoca gezegen herkese yeter
insanlık adına yüreğin yansın
En acı olanı, ölümden beter
Çocuklar ağlıyor, Dünya utansın
DECCAL ( BÜYÜK FİTNECİ)
Kıyâmete pek yakın, gerçekleşir bir olay
"BEN ALLAH'IM" diyecek, fitneci zûhûr eder
Sağlamsa itikâdın, kurtuluşun çok kolay
İnançtaki zayıflık, kulu târ-û mâr eder
DELİ GÖNÜL
Münkir olma deli gönül
Hayat sana bâki sanma
Yeter artık, biraz durul
Dünya yalan, sakın kanma
Nedendir bu miskinlik, bozkurtun diyarında
Derin uykulardasın kan uykusuna yatan
Vaktidir uyanmanın, müjdeler var yarında
Birlikte şahlanacak yeniden aziz vatan
Hilâlin beldeleri zulme uğrar inlerken
DÎVÂNE
Alazın çekimine sevdalı pervaneyim
Sırtımdaki yükümden, benliğimden kaçarım
Aşkın kanatlarında efsunkâr divâneyim
Issız olan sînemi kâinata açarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!