Halil Müftüoğlu Şiirleri - Şair Halil Mü ...

A Durur Açacak Gibi.

Ne çok zamanlar geçti,
Ne aradın ne sordun.
Senden bir meltem esti
Yine bağrımda doğdun.

Dürüstlüğün kıymeti, kalmadı bu dünyada.
Yalakalık revaçta, her yerde geçer olmuş.
Cüceler sırım boylu gezmekteler podyumda
Meyve veren ağaçlar, hep kargalarla dolmuş.

Sahildeki kum gibi dalgalar yemiş içim.
Kim anlar kimler bilir tahribatı ne biçim.
Kendime idman yaptım sabır denen sözcüğü
Tarumarım durumdan bilemezler göçüğü.

Her vakitte okunan, camiden gelir ezan
Denizdeki yakamoz, verir bembeyaz duman.
Tüm eski şarkıların, söylendiği saraydan.
‘’DELFİNO’’ da fasıIdır, hüseyni ve uşşaktan.

A CORONA

Çin’den geldin corona,oldun dünyaya belâ.
Yapmadı yaptığını, ne veba ne ebola.
Yaşlıya oldun düşman, sonun olacak fena.
Gece gündüz durmazsın, versene biraz mola.

Geçenler geçti artık, yakalamak na mümkün.
Mevcutla çok mutluyum, devam edecek her gün.
Ne kadar vahlansak ta geriye dönüş olmaz.
Sularsak bundan böyle, aşkımız hiç kurumaz.

Ahirete yolcu var, eller üstünde.
Geride kalanlar, keder içinde.
Bitti şen günlerin kahkaları.
Nerede gençliğin şahşahaları?

Gönlünü açar insan mültefit insanlara.
Ne mutlu bu kayranın içinde olanlara.
Bir meydan bulunca hep, orda koşmak istedim.
Olmuyor bu arzum da, ben buna ne diyeyim.

Hepsinin ellerinden tutarak yürüyelim.
Sevgi ile şefkati onlara gösterelim.
Kalbimizde her zaman, onlara olsun sevgi.

Hararetten kuruyor susuz kalan dudaklar.
Herkeste aleniyet bizler ise sır saklar.
Bekleyeceğiz bizde açılacak şafaklar
Dağılır elbet bir gün başta kara bulutlar..