Halil Müftüoğlu Şiirleri - Şair Halil Mü ...

Yıllar geldi geçti de; hala gencim sanırım.
Ne zaman gelir acep? hayatta son yarınım.
Geçen gençliği anıp, durmadan vahlanırım.
Mevcut olan yaşımda hep gençliği ararım.

…

Bir günün veda etme zamanı.
Gelen gün ağartacaktır Tan’ı
Söylenen güzel sözler, mutlu eder insanı.
Sensiz oluşumların, bende yok heyecanı.

Her akşam oluşunda başlıyor yine dertler
Gecenin her saati dert üstüne dert ekler
Ondan uzak oluşlar bekler müjdeli haber.
Terk-i diyar ilinde buna ki ne der?

Kapanmaz gönül yolu o daima açıktır.
Mutlak kapanır diyen her insan bir kaçıktır.
Birlikte varken yaşam işte bundan hep kaçan,
Var olduğu müddetçe yaşamda yalnız kalan.

Kapandık içimize, kestik irtibatları.
Başkasının derdine, tıkadık kulakları.
Nedendir ki her şeyde egoist oluyoruz?
Ne kaldı ki geriye? işte bak gidiyoruz.

Sahillerde kumlara yazdırırsan ismini,
Birazdan dalga gelir siler unutulursun.
Baki tutmak istersen insanların kalbini,

Şerefle şereflenen bir günümdür ki o gün,
Tecellisi ne zaman beklerim onu her gün.
Yapılan gönüllerin yapıcısı kişiyi,
Mutlu etmektir onca mutlu edilen kişi.

Karnım o kadar aç ki, sofrada yemeğim yok.
İstese de hayalle olamıyor insan tok.
Al eline ekmeği sür onu kavanoza.
İletişimle eğer banabilirsen bala

Ahır ömrümde mevcut benle olan o gülüm.
Neşe dolacak onla geride kalan ömrüm.
Devam eden hayatta yaşam kısa da kalsa,
Asla kederim olmaz bitecek nasıl olsa.

Dünyada aşk denen, varlık hep yalan.
İnanma aldırma, kapılma kızım.
Yalandan sızlarlar, hayatı talan
Erkekler yılandır sokarlar kızım.