Halil Müftüoğlu Şiirleri - Şair Halil Mü ...

Doğarsın,
Büyürsün,
Gençsin evlenirsin.
Olursun iki,
Derken üç,dört.
Nerde o tekli güzel günler diye hüzünlenirsin.

Şu giden adama bak,kalıbı,insan.
Onu görmek istiyorsan,gölgesine bak.
Kaybolmuş insanlık ondan,
Hiç bir şey kalmamış vefadan.
Vefa öyle yok olmuş ki ondan,
Vefası gölgesinde.

Canımı almak için beklerken azraili,
ALLAH rahmet eylesin sen öldürdün Halili.


Hiç bir aynaya bakma,seni sana göstermez,
Kendini görmen için,kalbime girmen gerek.

Sıcaklar benden uzak,soğuğa mahkum oldum.
Ben gönül pazarında ne aradım,? ne buldum.
Sıcak sevgi ararken bir soğuk aşkla dondum.

Yıldızların bekçisi,en büyük yıldız ay dır.
Yıldızların kayması,aralarında say dır.

Erişilmez hayale,bir umut olsun diye,
Rakamlar umut vermez,ne akşam ne de günler.
Bekleyen boş bakışlar senden kalan hediye,
Ne bilsin ki bu garip,bağlı yerinde bekler.

19.04.2002

Hayat, hayata tuzak.
Üzgünüm,üzgün.,
Sevmek,sevilmeye hasret.
Süzgünüm,süzgün.
Seven,sevdiğini alamaz.
Bezginim,bezgin.

Yıllar gelip geçiyor,ömürden kalan ne ki?
Olmadı yaşayacak ne arkadaş ne eşim.
Dün olmadı,bu gün yok,yarınmı? bilememki,
Kalmadı tahammülü,ne bedenin ne sesin.

Depreşir gönül yaram,mutlu çiftler görünce,

Hayalle dön geriye mevcudu unutursun,
Mevcudu unutacak güzel şeyler bulursun..

Her sıkıntı sonu ferahlık,sabret.
Rüzgarlar bulutu dağıtır elbet.
Karlar ne kadar çok,yağmış olsada,

Bir ömür geçirdim ben,yarını düşünmeden.
Bilemedim sıcağı,soğukta üşümeden.
Hep iyiylik içinde,kötülük düşünmeden,
Daime veren oldum,almayı düşlemeden

-Şiir şairin özü vücud-u edebiyatın gözüdür.

-Şair şiirleri ile cinayet! işler.

-Şair; ışıkları bile ışığının altında can çekiştiren ışıktır.