Halil Müftüoğlu Şiirleri - Şair Halil Mü ...

-Şiir şairin özü vücud-u edebiyatın gözüdür.

-Şair şiirleri ile cinayet! işler.

-Şair; ışıkları bile ışığının altında can çekiştiren ışıktır.

Kollarımı özlemle ben dolarken boynuna,
Özleyen kollarını sende dola boynuma.
Sırılsıklam terlerim çıkarken bedenimden,
Yaşarmısın benimle hayal değil gerçekten?

Umutlarla kurulan hayat diyarında,
Güzelliklere kucak açan,
Yepyeni ve mutluluk dolu bir hayatın
Yaşanmamışlarını yaşamak istiyorum
Sizinle.
Okyanusta bir damla su,

Her özel gün kutlanır,eğlenmek var gönülde.,
Açılan gül gönüle,nice gönüller dolsun.
Sayısı çok tebrikler alacağın bu günde,
Küçük,ama çok içten; doğumun kutlu olsun..

Her akşam sabahlara,her sabah akşamlara,

Çok sevdim suç!
Az sevdim kabahat.
Bir his diyor ki,
Öl de, ona kendini arat.
Aranmak kadar güzeldir
Unutma ki aramak.

Ümitsiz etmeyelim aşığı maşukundan
Tevhid daim evlâdır gönül ayrılığından.
Bir ümitle beklesin gönüller deryasından,
Belki karşılık bulur bir gönlün sevdasından.

Hayali bir tevhidi yaşasın hayallerle.

Sevda ne yaman bir yakıcı nesne,
Dert işler gönüle sokar her derde.
Aşığın gönlünde olmakta beste.
Gülen gönülleri yakar aheste.

Gönülden gidince maziyi işler.

Gönlümüzün içinden geçiyorken lahana.
Yedirdin bize o gün bayatlamış! tarhana.,
Biraz kül biraz duman ızgarada külbastı!
Sıra geldi tatlıya son imzan kalburbastı!

Buna da şükür ettik yemek yedik sayende.

Bu masum kalple yalvarıyorum her an.,
Bitirmek ümidi var,var ama ne zaman.?
Her gün hayal kurarım yaşartarak gözümü,
Elan askerim ama sıla alır gönlümü.

Hasret kalıyor insan her an her an kendine.

O’na ibadetle her şey kesinlik kazanır.
O’hiç bir şeyde asla unutulmamalıdır.
O’her şeyi bilen ve görendir.
O’nu anarken akan gözyaşları,
O’ kalplerde açtırır gök kuşakları.
O’ nunladır toprağın verimi;