Halil Müftüoğlu Şiirleri - Şair Halil Mü ...

Doğuştan yazılmıştır,değişmiyor kaderim.
Emir çok büyük yerden,ben buna ne ederim.?
Durduğu yerden başlar,gün be gün erir zaman.
Her zamanda şükretmek,mola verişte her an.

16.04.2001

Bir dere kenarında yemyeşil bir ağacın,
Serinlik ikram eden gölgesinde oturup,
Bir gazoz bir simitle sevdiğim insanlarla,
Dertleşip hasbihali özledim çok özledim.

Milli değerden uzak batı moderndir! diye,

Her şeyin güzeli var dahalarla ötesi.
Kuşların bülbülü var delinin divanesi.
Tüm semailer güzel ama en şahanesi,
Gönlüme huzur veren ''arap saz semaisi''

12.02.2001

O güzel gözlerinizle ne güzel bakıyordunuz.
Nazar mı değdi gözlerinize,? gözünüz yumuk.
Açın bakın yine eskisi gibi sıcak sıcak.,
Bakmayın bana öyle donuk donuk.

Sevdanın zehrini içersen için yanar.

Çok saydığım kişinin,dediğini yapmayıp,
Onlara derdim yandım,derdimi öğrendiler.
O kişi çok haklıymış deyipte avunarak,
Dostluğu zedeledim,deneni unutarak.

Yıllar yılı dost sandığım dostlara,

Hayallerimin hayali,meleklerimin meleği,
Hayatımın hayatı,dileklerimin dileği,
İnsanların olgunu,kadınların güzeli,
Yalnızlık kök saldı ruhuma,
Ama şimdi nerdesin?

Özlem asaletten.
Sevgi cesaretten,
Niza cehaletten,
Aşk maharetten,
Yalnızlık sefaletten,
güç alır.

Susayan topraklar suyu özlermiş.
Seven sevdiğini hayal edermiş.
Her yüzde görünmez yüzdeki ati.
Benimki o güzel yüzde bezenmiş.

Ilık bir meltem gibi,gönlümde esmekte/ sin.
Harla yanan gönlüme,serinlik vermekte/ sin;
Durduğun yerde değil,daima gezmekte/ sin,
Cinmisin,perimisin,rüzgarmısın sen ne/ sin.?

21.12.1999

Aşk denen varlık yalan sakın inanma.
Her aşıkım diyene sakın aldanma.
Güzel aşk oyununa çabucak kanma,
İnanma,aldanma,kanma,kanmaki,
Hayatta sonra yanma.