Halil Kıvrık Şiirleri - Şair Halil Kıvrık

denizi;
emziriyor yosun taşmış göğüslerinde
gözlerin donuksadığı mazi
hangi uykusuzluğun deminde kaçırılmış anlar.

Saat kulesinin aşina vuruşları gece yarısını bir geçiyor

Göz yummalara meyilli bakışlara çoğaldı
göz bebeklerinde.
Yalan söylerken;
kırpışırdı göz kapakları
ve;
yana kayardı göz..!

Hergün;
astık özlemin ıslaklığı sinmiş örtündüğümüz giyitleri
yenisini koyunca yerine;
dalıp uykuya dalgınlığımızla telafi ettiğimiz bugünü
.
Koştukça peşinden hızla

Alacalı
Ötesi berisi.

Gerisinde;
yoğunsuzluk eklemlerinde
yürüyen sadece dermanından yakınlığı alelacele

İpek böceği,
sen
ben yaşamı sürdürmeye ortak olduk
kelek yaptı tüm bostanlar dut ağacının gölgesinde.

şimdi dilim haşlanıyor imgelerin kozasında yanarak

Kimse bilemezdi;
ufukta birikmiş özlemleri-
kaç geceye terkedilmiş nemli gözleri gizleyen bakışlar
alaca sevdalar saklı gün batımında..
Sanmayın ki; karanlıktı dün! !
Oysa ki;

Bazen şaşırıyorum
hayat nolur zincirlerimi bırak diyorum
oldukça uzaklaşmışım
eklemeyi sevmiyorum aşamalara
bir b/akla bakışımla.

Yo yo yoo
bi dakka hayat;
zamanıma salisemde çelme takma fikrini
iradi yetkinliğim salladı seni sonsuza
soyun gel koynuma şimdi.

Aşkın kör gözüyle yürürken
takıldım
tünelin sonundaki ışığa
bana kadınlığımı anlat
maçası yemeyen beyaz atlı maça beyi.

Bırakınız gitsinler mülkiyetçi benlikleri
yaşamana bak
Ayakları ve gagası kısaltılmış leyleki,
saksağana benzetmenin bir başka alemi yok hani.

Üç haftadır beş saat uyku