Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Hülyalı bakışların bir ok gibide batarda sinelere
Ümit ve neşe dolar ruhumun sonsuz derinliklerıne
Lafla izah edilmez bir hüzün var buğulu gözlerinde
Yaşama zevki verir hayranım gül olan gülüşlere
Aşk haz katar güzel olan ruhundaki güzelliklere

Her doğan insan rızkı ile gözünü açar Gülüm
kimisi bolluk içinde kimisi sefaletle sonuç ölüm
Yazan yazmıştır bize düşen oynamaktır gülüm
Kimine felaket olsa da bize buluşmaktır Ölüm

Yürü sende yürümesen de yol sonu ölüme gider.

Ne ondansın ne benden,
Anlamadım sen kimdensin kimden,
Anlamıyorsun benim konuştuğum dilimden,
Konuşuyorsun sen hep başka dilden,
Şeklin bile farklı söyle sen hangi milletten,

Küçüğüm bilirim ki acının en büyüğü sendedir
daha küçük çocuksun şehit evladısın yavrum sen
manasız bakıyorsun bayrağa sarılmış tabutuna
Evladım sen üzülme şehit evladısın kuzum sen

bak her kesin gözyaşları sel olmuşta akıyor

Erzurum bedenim canım olan vatanım,
Bütün güzelliklerimde ondan aldığım,
Uğruna onun için binlerce şehit verdiğim,
Karlar diyarı Akbeyaz mazili yer Erzurum,

Düşündükçe seni hatırlatır buz ile karın,

Kahraman Çorumlu çağırdı bizi
Biz gider gitmez kaybetti izi
Vallaha Çorumlu aldattı bizi
Nasıl kerametti anlamadım ben
Halil Çolak 8.7.2005 Akköprü Ankara

Geçmişe dalarak içimi kapladı hüzün,
Güzel bir nostalji yaşadım bugün,
Lale devri ihtişamını hatırattı bütün,
Senin geçmişinde İstanbul yaşadım bugün,

Erguvan ağaçları çiçek açmış süslemiş kıyılarını,

Ey milletim bak acınacak halimize
Ölü toprağımı serpildi üstümüze
Tarihte katlıyam yaptı milletimize
Şu gördüğün,
İddia ediyorum, Ermeni Diasporası dır.

Yollarımız uzun dönemeçli gardaş olsa da
Memleketimde şimdi ayrılık bizi bulsa da
Vatanım Sevgilim senden uzakta olsamda
Ey memleketim Erzurum bekle geliyorum

Can vatanım ikimizi ayıran da yollar olsun

Ana etmiyor şehidini vatana emanet
Vatanın her tarafını sarmış ihanet
Şehidini ediyor Allaha emanet
Vatan elden gidiyor büyük gaflet
Yürekten diyemiyor vatan sağ olsun