Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Dost dost diye yandın tutuştun
O vefalı dostları nerde unuttun
Ağlayıp sızlayıp yanıp tutuştun
Felek ayırdı bizi, sen ondan unuttun

Arada dağlar hep sıra sıra

Tuğları açılmış akında Türkler
Şenleniyor yine sınır boyları
Önde yol açıyor akıncı beyi
Zafere doymaz Türk’ün ordusu

Millet erenler hepsi birlikte

Aslan yatağına, çakal mı doldu.
Kahraman milletim uykuya daldı.
Zülüm her tarafı sargıya aldı
Uyan milletim yeter be artık

Gel silelim palaların pasını

Havası başka
Suyu başka
Denizi başka
İnsanı başka
Adamı getiriyor aşka
Bu memleket bambaşka

Anlamadım nasıl yıllar geçti aradan,
Hasreti, gurbeti laik görmüş yaradan
Yar dediğim bizi o çileli sevdadan,
Ben de hasret, yılda hasret, gönülde hasret,

Gülleri mevsimsiz olarak hep soldurdum

Sevgi nedir diye sorsalar bana
hasta gönüllerin ben ilacı derim
bulunmaz dertlere deseler çare
Çaresiz dertlerin ilacı derim

Sevgi yaşayan hakka dönermiş

Rüzgar marmarada ılık ılık
Esiyor içimi okşarcasına
Alıyor başımdan dumanlı sevdayı
Ta uzaklara atarcasına
Martılar söylüyor
Gök yüzünde

Ağaç dallarına kar yağmış gibi,
Ağlamışım saçlarını aklarda sarmış,
Bu sabah ihtiyar olduğunu itiraf etmiş,
Anlamış, Ağlamış geç olsa da ihtiyarlamış,

Gözlükleri karıştırmış hangisi lazımdı diye,

Halk diyor adam halkın dini değerleriyle alay ediyor.
Halkın yüzüne bakamıyor aymaz köşe Bucak kaçıyor
Adalet ve kalkınma diyor bu adam adalete çatıyor
Avrupa’ya şirin görünmek için egemenliği satıyor
Haçlıyı,Yahudi yi kucaklıyor,bu millete fırça atıyor
Adam kiliseleri onarıp cemaati olmayan kiliseyi açıyor

Alın kalbimi alın sizin olsun
yüreğiniz sevgimle dolsun
ümitleriniz güller gibi açsın
alın sevgilerimi sizin olsun
hayatınız hep mutlu kalsın