Halil Çolak Şiirleri - Şair Halil Çolak

Geçmişe dalarak içimi kapladı hüzün,
Güzel bir nostalji yaşadım bugün,
Lale devri ihtişamını hatırattı bütün,
Senin geçmişinde İstanbul yaşadım bugün,

Erguvan ağaçları çiçek açmış süslemiş kıyılarını,

Ey milletim bak acınacak halimize
Ölü toprağımı serpildi üstümüze
Tarihte katlıyam yaptı milletimize
Şu gördüğün,
İddia ediyorum, Ermeni Diasporası dır.

Yollarımız uzun dönemeçli gardaş olsa da
Memleketimde şimdi ayrılık bizi bulsa da
Vatanım Sevgilim senden uzakta olsamda
Ey memleketim Erzurum bekle geliyorum

Can vatanım ikimizi ayıran da yollar olsun

Baktım deniz coşmuş taşıyor,
Kahraman Levent’ler pala sallıyor,
Andıra doruya bozgun oluyor,
Bütün Avrupa matem tutuyor,

Hızır Reis Haçlılara ders verir,

Gecelerimi ve gündüzümü süsleyen
Gönül damarı besleyen
Sevgi bağımın suyunu veren
Bir güzel tarafından hançerle
Arkadan vuruldum ben.

Havası başka
Suyu başka
Denizi başka
İnsanı başka
Adamı getiriyor aşka
Bu memleket bambaşka

Anlamadım nasıl yıllar geçti aradan,
Hasreti, gurbeti laik görmüş yaradan
Yar dediğim bizi o çileli sevdadan,
Ben de hasret, yılda hasret, gönülde hasret,

Gülleri mevsimsiz olarak hep soldurdum

Sevgi nedir diye sorsalar bana
hasta gönüllerin ben ilacı derim
bulunmaz dertlere deseler çare
Çaresiz dertlerin ilacı derim

Sevgi yaşayan hakka dönermiş

Rüzgar marmarada ılık ılık
Esiyor içimi okşarcasına
Alıyor başımdan dumanlı sevdayı
Ta uzaklara atarcasına
Martılar söylüyor
Gök yüzünde

Ağaç dallarına kar yağmış gibi,
Ağlamışım saçlarını aklarda sarmış,
Bu sabah ihtiyar olduğunu itiraf etmiş,
Anlamış, Ağlamış geç olsa da ihtiyarlamış,

Gözlükleri karıştırmış hangisi lazımdı diye,